Łuszczyca

Łuszczyca jest przewlekłą, nawrotową chorobą zapalną skóry, spowodowaną wzmożonym procesem tworzenia naskórka, przebiegającą z tworzeniem charakterystycznych wykwitów grudkowych. Łuszczyca jest chorobą genetyczną, a nie zakaźną!

GŁÓWNE OBJAWY ŁUSZCZYCY

• grudki (zmiany wyniosłe ponad powierzchnię skóry) barwy czerwono brunatnej, wyraźnie odgraniczone do otoczenia, ze złu szczającą się powierzchnią, zmiany są pokryte srebrzystymi łuskami, zwanymi blaszkami łuszczycowymi, zadrapanie blaszek łuszczycowych powoduje dyskretne, kropelkowe krwawienie, początkowo grudki są nieduże, wielkości nieprzekraczającej 1-2 cm, następnie rozwijają się do rozmiaru kilku centymetrów
• zmiany na skórze wzdłuż linii zadrapania naskórka (po upływie około 6–12 dni).

Zmiany skórne w przebiegu łuszczycy mogą mieć różną lokalizację – typowo choroba zajmuje:

• okolice kolan
• okolice łokci
• owłosioną skórę głowy.

Niekiedy może występować:

• w okolicy lędźwiowo-krzyżowej
• na wyprostnych częściach przedramion
• na podudziach.

Choroba może również zajmować paznokcie oraz stawy. Łuszczyca paznokci może powodować:

• punktowe zmiany na płytce paznokcia, tzw. paznokcie naparstkowate
• łamliwość i kruchość paznokci
• żółte zabarwienie paznokci.

Łuszczyca stawów zajmuje drobne stawy rąk i stóp, często kręgosłup, ale może również dotyczyć innych stawów. Łuszczyca może przebiegać w wielu odmianach klinicznych, które charakteryzują się odmienną lokalizacją choroby, innym przebiegiem klinicznym oraz zróżnicowanymi objawami. Nasilenie zmian skórnych w łuszczycy jest zmienne.

PRZYCZYNY ŁUSZCZYCY

Istotą rozwoju choroby jest pobudzony proces tworzenia naskórka, związany z dużą aktywnością podziałową jego komórek i powiązany z tym rozwój procesu zapalnego.

Czynniki powodujące występowanie łuszczycy

1. Łuszczyca jest chorobą uwarunkowaną genetycznie; sposób dziedziczenia nie został w pełni wyjaśniony, lecz obserwacje chorych na łuszczycę i ich rodzin wskazują na tło genetyczne choroby.

2. Na rozwój choroby mogą wpływać również pewne czynniki środowiskowe:

• stres
• wcześniejsze obrażenia skóry
• infekcje
• zaburzenia hormonalne w czasie ciąży i menopauzy
• przyjmowanie niektórych leków.

3. Przypuszcza się, że w powstawaniu choroby biorą udział zjawiska auto-immunizacji, tj. kierowania aktywności układu odpornościowego człowieka przeciwko własnym komórkom.

4. Nie odrzuca się udziału niektórych wirusów i bakterii jako jednego z czynników wpływających na powstawanie łuszczycy u człowieka.

DIAGNOSTYKA ŁUSZCZYCY

Chorobę łuszczycy rozpoznaje się na podstawie:

• wywiadu lekarskiego
• analizy stwierdzanych objawów klinicznych
• wnikliwego badania lekarskiego.

LECZENIE ŁUSZCZYCY

W leczeniu łuszczycy stosuje się:

• środki miejscowe (maści, kremy)
• leki działające ogólnoustrojowo, przyjmowane doustnie
• światłolecznictwo.

W przebiegu choroby stosuje się również leczenie balneoklimatyczne (sanatoryjne).

PORADY LEKARZA

✓ NALEŻY:

• zasięgnąć porady lekarskiej w przypadku stwierdzenia na skórze zmian przypominających wykwity
• właściwie nawilżać i natłuszczać skórę
• stosować odpowiednie balsamy.

✓ NIE NALEŻY:

• narażać się na sytuacje stresujące
• palić tytoniu
• nadużywać alkoholu
• narażać się na infekcje skóry.