Nadpłytkowość jest chorobą krwi, polegającą na wytwarzaniu przez szpik kostny zwiększonej liczby płytek krwi (trombocytów).

Wartości uznawane za prawidłowe to 150 000 – 400 000 płytek krwi na mikro litr. Płytki krwi odpowiedzialne są za procesy krzepnięcia w organizmie. W przypadku krwawienia dochodzi do aktywacji płytek krwi, których celem jest zamknięcie naczynia krwionośnego oraz zahamowanie krwawienia. Zaburzenia związane z nadmierną produkcją płytek krwi wiążą się z ryzykiem powstawania zakrzepów i zatorów. W wyniku nadprodukcji płytek krwi tracą one swoją funkcję, co może być przyczyną częstych krwawień.

OBJAWY NADPŁYTKOWOŚCI

Charakterystyczne objawy nadpłytkowości (trombocytozy)

  • siniaki
  • krwotoki bez istotnej przyczyny
  • bóle głowy
  • zawroty głowy
  • świąd skóry, mrowienie
  • ogólne poczucie zmęczenia, słabość
  • przemijające niedowłady kończyn
  • zaburzenia widzenia.

Objawy związane z zaburzeniem funkcji płytek krwi

  • krwawienia z przewodu pokarmowego (mogą pojawić się krwiste stolce)
  • krwawienia z dróg moczowych
  • krwawienia z nosa, dziąseł i do gałki ocznej
  • przedłużające się krwawienia po zabiegu chirurgicznym lub stomatologicznym.

Nadpłytkowość charakteryzuje się często występowaniem kilku objawów jednocześnie albo ich brakiem (szczególny u młodych kobiet).

PRZYCZYNY

Nadpłytkowość (trombocytoza) może wystąpić:

  • w przewlekłych stanach zapalnych (zapalenia stawów)
  • po wysiłku fizycznym
  • przy niedoborze żelaza (niedokrwistość)
  • po usunięciu śledziony
  • podczas ciąży
  • przy niektórych nowotworach
  • przy stosowaniu niektórych leków
  • w wyniku stresu
  • czasami po operacjach chirurgicznych.

Przyczyny nadpłytkowości upatruje się w zaburzeniach tworzenia się płytek lub wydłużaniu się czasu ich życia.

DIAGNOSTYKA

Aby znaleźć przyczynę nadpłytkowości, trzeba przeprowadzić różnorodne badania czynności płytek, m.in. objaw opaskowy, czas krwawienia, badania izotopowe, badanie szpiku.

LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI

Leczenie nadpłytkowości opiera się na leczeniu choroby zasadniczej (wywołującej objawy). W przypadku młodych osób podwyższony poziom płytek krwi może być przez długi okres bezobjawowy. Jednak stan ten powinien być ciągle kontrolowany przez lekarza prowadzącego.

Leczenie u pacjentów z charakterystycznymi objawami nadpłytkowości krwi polega głównie na:

  • kontrolowaniu oraz zapobieganiu krwawieniom
  • obniżeniu liczby płytek krwi
  • zapobieganiu tworzenia się zakrzepów i zatorów.

PORADY LEKARZA

 NALEŻY:

  • wykonać podstawowe badania morfologiczne krwi, jeżeli osoba odczuwa częste, przemijające bóle w okolicy klatki piersiowej, bóle głowy, bóle kończyn, ogólne osłabienie, ponieważ może być to wynikiem zwiększonej produkcji płytek krwi
  • pamiętać o częstych kontrolach u lekarza prowadzącego oraz monitorowaniu poziomu płytek krwi.

 NIE NALEŻY:

  • lekceważyć długo utrzymującego się podwyższenia liczby płytek krwi, ponieważ może to grozić zwiększoną krzepliwością krwi oraz zwiększeniem prawdopodobieństwa zawału.

Zwiększona liczba płytek krwi może być objawem poważnej choroby, dlatego wymaga wizyty u lekarza.