Dzieci z Zespołem Aspergera nie zawsze potrafią dostosować się do norm społecznych. Mają spore problemy z komunikacją, uwzględniając przede wszystkim kontakty z rówieśnikami. Lubią za to rutynę i schematy – nagłe zmiany mogą budzić w nich niepokój, a nawet wywoływać agresję. Wszystko to sprawia, że maluch, który boryka się z zaburzeniami typowymi dla Zespołu Aspergera, często jest uznawany po prostu za niegrzecznego i źle wychowanego. Właśnie dlatego tak ważna jest świadomość społeczna w zakresie powszechności takich zaburzeń i sposobów radzenia sobie z dziećmi, które je wykazują.
Zespół Aspergera jako powszechny zespół zaburzeń
Czy wiesz, że jedno na sto dzieci może mieć Zespół Aspergera? Okazuje się, że zaburzenia tego rodzaju są dzisiaj diagnozowane powszechnie. To dobra informacja, bowiem współcześnie Zespół Aspergera nie dotyczy większej liczby osób, po prostu kiedyś objawów nie wiązano ze spektrum autyzmu, raczej je bagatelizowano. Jeszcze kilkanaście lat temu dziecko, które nie chciało wykonywać określonych poleceń, nie współpracowało w grupie czy reagowało krzykiem, uznawano za niegrzeczne i niezbyt dobrze wychowane. Dzisiaj większość maluchów z takimi objawami diagnozuje się pod kątem Zespołu Aspergera.
Jak wychowywać dziecko z Zespołem Aspergera?
Dziecko, u którego rozpoznano Zespół Aspergera, jak najbardziej może funkcjonować w społeczeństwie, a w życiu dorosłym być w pełni samodzielne. Wiele zależy od włożonej pracy, zarówno przez rodziców, jak i terapeutów. Dziecko z tego rodzaju zaburzeniami powinno uczęszczać na terapię motoryki sensorycznej i psychologiczną. Za każdym razem rodzaj terapii zostaje dobrany indywidualnie, wedle potrzeb malucha i zaleceń lekarskich.
Ogromne znaczenie ma również podejście do wychowania dziecka przez jego rodziców czy opiekunów prawnych. Dorośli powinni przede wszystkim mieć świadomość w zakresie typowych dla Zespołu Aspergera objawów i zrozumieć, że niektóre zachowania dziecka nie są jego wymysłem ze względu na rozpieszczenie, ale rzeczywistą potrzebą.
Warto planować każdy dzień, uwzględniając zaakceptowany przez dziecko harmonogram. Należy unikać bodźców, które na malca działają negatywnie. Nie można dopuszczać do przedłużających się stanów izolacji dziecka. Znacznie lepiej jest motywować kilkulatka do kontaktów z grupą rówieśników. Pamiętaj jednak, że objawy Zespołu Aspergera mogą być różne, występują też w różnym natężeniu.
Jeśli Twoje dziecko unika kontaktów z ludźmi, nie lubi zmian, unika kontaktu wzrokowego, często reaguje płaczem bądź złością, jest wycofane, być może ma Zespół Aspergera. Zawsze warto postarać się o profesjonalną diagnostykę. Oczywiście, takie zachowania mogą wynikać również z cech osobowości czy temperamentu malca, natomiast zawsze lepiej problemy wykluczyć, aniżeli bagatelizować.
