Żółtaczka oznacza żółte zabarwienie skóry, twardówek oczu i śluzówek, spowodowane odkładaniem się w tkankach zwiększonej ilości bilirubiny. Żółtaczka jest jedynie objawem, mogącym świadczyć o bardziej lub mniej niebezpiecznej chorobie.
OBJAWY ŻÓŁTACZKI
- wyraźna żółtaczka pojawia się dopiero, gdy ilość bilirubiny we krwi przekroczy określony poziom; poniżej tej granicy ślady zażółcenia można znaleźć tylko na twardówkach i błonach śluzowych
- żółtaczka może mieć różną gamę kolorów, od żółtego aż po brązowy
- najwcześniej widoczne jest zażółcenie na białkówkach oczu chorego
- pojawienie się ciemniejszych stolców (w żółtaczce przed wątrobowej)
- odbarwienie stolców i pociemnienie moczu (w żółtaczce wątrobowej i poza wątrobowej).
PRZYCZYNY ŻÓŁTACZKI
Bilirubina powstaje ze starych zniszczonych krwinek czerwonych. Hemoglobina w nich zawarta, odpowiadająca za transport tlenu we krwi, podlega stopniowym przemianom aż do bilirubiny. Za usuwanie bilirubiny z krwi odpowiada wątroba, w której zachodzi proces łączenia jej z glukuronianem i wydzielania do żółci. Ta z kolei wydalana jest do przewodu pokarmowego poprzez drogi żółciowe i wspólne ujście z przewodem trzustkowym.
Bilirubina przed połączeniem z glukuronianem nazywana jest wolną lub nie związaną, a po tym procesie bilirubiną związaną. Zakłócenie na jakimkolwiek z etapów eliminacji bilirubiny może spowodować jej nadmierne gromadzenie i żółtaczkę.
RODZAJE ŻÓŁTACZKI
1. Żółtaczka przedwątrobowa (przyczyna leży w etapach zachodzących przed wątrobą)
- nadprodukcja bilirubiny w przypadku przedwczesnego i zbyt dużego rozpadu krwinek (hemoliza)
- nadmierne wytwarzanie bilirubiny w układzie siateczkowo-śródbłonkowym w przebiegu sferocytozy wrodzonej (jest to choroba polegająca na nieprawidłowej budowie krwinek czerwonych).
2. Żółtaczka wątrobowa (przyczyna leży w wątrobie), spowodowana jest licznymi czynnikami uszkadzającymi wątrobę
- upośledzone wychwytywanie i sprzęganie bilirubiny przez wątrobę (np. w żółtaczce noworodków, zespole Gilberta itp.).
Czynniki uszkadzające wątrobę:
- marskość wątroby
- toksyczne uszkodzenie wątroby alkoholem, toksynami grzybów czy lekami (paracetamol, barbiturany)
- nowotwory wątroby i chłoniaki
- zakażenia; najczęściej wirusowe zapalenia wątroby, rzadziej bakteryjne
- ropnie wątroby
- choroby układu krążenia, np. niewydolność krążenia.
Żółtaczka ciężarnych jest także postacią żółtaczki wątrobowej spowodowaną zmianami hormonalnymi.
3. Żółtaczka poza wątrobowa (przyczyna leży poza wątrobą), związana jest z utrudnionym odpływem żółci do wątroby.
Czynniki utrudniające odpływ żółci:
- kamienie w przewodach żółciowych
- zapalenie dróg żółciowych
- nowotwory dróg żółciowych
- nowotwory trzustki.
DIAGNOSTYKA ŻÓŁTACZKI
Aby zdiagnozować przyczynę powstawania żółtaczki, lekarz zaczyna od badania i wywiadu (pyta o spożywane leki, alkohol, kontakt z osobami z żółtaczką, podróże, choroby w rodzinie, wygląd moczu i kału itp.). W rozpoznaniu pomocne są różne badania dodatkowe.
Badania dodatkowe wykonywane w rozpoznaniu choroby:
- badania krwi
- poziom bilirubiny
- diagnostyka stanu wątroby (oznaczanie poziomu AST, ALT, fosfatazy alkalicznej)
- badania serologiczne w kierunku zakażeń wirusami zapalenia wątroby (poziom przeciwciał IgM, HbsAg), wirusem Epsteina-Barr, Cytomegalo-wirusem
- USG jamy brzusznej może ujawnić kamienie dróg żółciowych, guzy wątroby lub trzustki
- tomografia komputerowa, mniej istotna w ocenie kamicy, ale bardzo ważna przy guzach wątroby i trzustki
- rezonans magnetyczny – szczególnie przydatny do badania dróg żółciowych (badanie rzadko zlecane i mało dostępne w Polsce)
- ECPW (endoskopowa cholangiopan-kreatografia wsteczna) – badanie polega na wprowadzeniu poprzez usta do dwunastnicy pacjenta giętkiego endoskopu zakończonego kamerą i źródłem światła; końcówka endoskopu umieszczana jest na wysokości ujścia przewodu żółciowego wspólnego do jelita; następnie przez wąską rurkę wprowadza się do dróg żółciowych i przewodu trzustkowego specjalny środek kontrastowy oraz wykonuje zdjęcie RTG; w ten sposób można doskonale uwidocznić kamienie oraz podjąć już podczas zabiegu próbę ich usunięcia; w trakcie badania pobiera się także fragmenty podejrzanych guzów do badania pod mikroskopem
- biopsja wątroby – pobranie wycinka wątroby do badania pod mikroskopem; igłę biopsyjną wprowadza się do wątroby pacjenta, uzyskując tym samym mały wycinek tkanki grubości tejże igły
- badanie moczu na obecność bilirubiny i urobilinogenu
- badanie wskaźnika protrombinowego.
LECZENIE ŻÓŁTACZKI
Leczenie żółtaczki sprowadza się do ustalenia przyczyny i leczenia choroby ją wywołującej.
PORADY LEKARZA
✓ NALEŻY:
- poddawać się szczepieniom przeciwko WZW typu B,
✓ NIE NALEŻY:
- przyjmować leków bez wyraźnych wskazań, np. antybiotyków, które mogą wywoływać żółtaczkę u osób skłonnych do tego
- oddawać krwi po przebytej żółtaczce.