Zgagą nazywa się subiektywne odczuwanie piekącego bólu lub pieczenia w jamie ustnej, za mostkiem lub w dołku sercowym. Najczęściej zgaga jest wynikiem zarzucania kwaśnej treści (kwasów, żółci i cząstek pokarmu) z żołądka do przełyku, czyli tzw. refluksu żołądkowo-przełykowego.
Nieleczona choroba może powodować poważne komplikacje, z rakiem przełyku włącznie.
OBJAWY ZGAGI
Typowe objawy choroby refluksowej pojawiają się najczęściej 30-60 minut po spożyciu posiłku, przy skłonie tułowia w przód oraz w pozycji leżącej.
Charakterystyczne objawy:
- pieczenie za mostkiem, często promieniujące do gardła i w dół do dołka sercowego
- czasami pojawia się ból promieniujący do szczęki, ramienia, pleców; bólu tego rodzaju nie należy lekceważyć, gdyż podobny występuje przy zawale serca
- regurgitacje – są to sytuacje, gdy treść z żołądka dostaje się do jamy ustnej; wywołuje to nieprzyjemne uczucie kwaśności w ustach
- mogą pojawiać się wymioty
- poranna chrypka, ponieważ treść z żołądka drażni fałdy głosowe
- suchy kaszel lub świszczący oddech.
Jeśli dolegliwości się przedłużają, mogą prowadzić do:
- podrażnienia przełyku i przewlekłego stanu zapalnego błony śluzowej przełyku
- utrudnionego, a nawet bolesnego połykania
- nawracającego zapalenia płuc
- zmniejszenia masy ciała
- krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego (wymioty fusowatą treścią).
Do lekarza należy udać się, gdy:
- mimo leczenia i zastosowania diety objawy nie ustępują
- pojawiają się krwiste wymioty lub smoliste stolce
- pojawiają się problemy z połykaniem
- następuje niezamierzony spadek wagi
- dochodzi do odwodnienia organizmu
Jeśli bólowi towarzyszą nudności, wymioty, poty, trudności w oddychaniu – nie wolno tego lekceważyć, ponieważ mogą to być objawy zawału serca. Treść żołądka nie powinna kontaktować się z przełykiem, który w przeciwieństwie do żołądka nie jest wyposażony w wystarczające mechanizmy obronne przed kwaśnym sokiem żołądkowym.
Powikłania zgagi:
- przełyk Barretta – polega na pojawieniu się w dolnej części przełyku nieprawidłowego nabłonka; jest to stan przedrakowy i grozi rozwinięciem się raka przełyku
- owrzodzenie w dolnej części przełyku
- zwężenie przełyku
- rak przełyku.
Przełyk tuż przed wejściem do żołądka ! otoczony jest specjalną warstwą mięśni, które stanowią tzw. dolny zwieracz przełyku. Zapobiega cofaniu się treści z żołądka do przełyku.
PRZYCZYNY ZGAGI
- zaburzenia perystaltyki – ruchy perystaltyczne przełyku odpowiadają za przesuwanie się treści pokarmowej w przełyku
- zaburzenia opróżniania żołądka z po-i karmu
- wrzody żołądka
- przepuklina rozworu przełykowego -rozwór przełykowy to otwór w przeponie, przez który przechodzi przełyk z klatki piersiowej do jamy brzusznej; gdy powstaje przepuklina, część żołądka może przedostawać się do klatki piersiowej
- spożywanie zbyt obfitych posiłków
- niektóre pokarmy mogą osłabiać napięcie dolnego zwieracza przełyku, np. czekolada, napoje z kofeiną (kawa), potrawy tłuste, alkohol
- dźwiganie ciężarów
- przewlekły kaszel
- otyłość
- ciąża, w czasie której wydzielane hormony powodują rozluźnienie zwieracza
- przyjmowanie niektórych leków, np. na astmę (metyloksantyny, B2-mimetyki)
- palenie tytoniu
- picie w nadmiernych ilościach kawy i alkoholu
- spożywanie smażonych lub tłustych potraw
- spożywanie pikantnych potraw.
DIAGNOSTYKA ZGAGI
Czasami do postawienia rozpoznania nie są potrzebne żadne badania dodatkowe. Lekarzowi wystarcza dokładne badanie i rozmowa. Jednak w celu wyeliminowania możliwości występowania poważniejszych schorzeń lekarz może zlecić dodatkowe badania.
Badania wykonywane w diagnostyce refluksu:
- gastroskopia wykonywana za pomocą endoskopu, pozwalająca ocenić, jak zachowuje się dolny zwieracz przełyku
- manometria przełykowa, w czasie której specjalny cewnik wprowadzany jest przez nos do przewodu pokarmowego pacjenta; rejestruje on ciśnienie zarówno na wysokości dolnego zwieracza przełyku, jak i całego przełyku
- 24-godzinne monitorowanie pH w przełyku – cieniutką sondę wprowadza się przez nos pacjenta i jej końcówkę umieszcza się 5 cm powyżej dolnego zwieracza przełyku; sonda podłączona jest do małego urządzenia rejestrującego, które pokazuje kwasowość zawartości przełyku w danym momencie; na tej podstawie lekarz może rozpoznać refluks
- badanie impedancji przełykowej – odbywa się na podobnej zasadzie, jak badanie pH, lecz jest nieco dokładniejsze
- zdjęcie RTG klatki piersiowej po podaniu specjalnego środka kontrastowego – może uwidocznić przyczynę refluksu lub powikłania działania kwasu solnego na przełyk.
LECZENIE ZGAGI
Leczenie farmakologiczne:
- stosowanie leków ograniczających wydzielanie kwasu solnego i neutralizujących kwas solny w żołądku (środki alkalizujące)
- leki zobojętniające kwas solny i osłaniające błonę śluzową
- leki prokinetyczne, które zwiększają napięcie dolnego zwieracza przełyku, pobudzają perystaltykę przełyku i przyspieszają opróżnianie żołądka.
Leczenie nie kończy się na jednorazowym zastosowaniu leków. Należy regularnie stosować dietę, przyjmować leki, przestrzegać innych zaleceń i zgłaszać się do lekarza na wizyty kontrolne.
Leczenie operacyjne:
Jest wskazane wtedy, gdy dotychczasowe leczenie nie przynosi ulgi i utrzymują się dolegliwości lub występują powikłania. Najczęściej operacja polega na owinięciu górnej części żołądka wokół przełyku, w celu odtworzenia bariery oddzielającej przełyk od żołądka. Operacja może być wykonana metodą klasyczną lub laparoskopową.
PORADY LEKARZA
✓ NALEŻY:
- przyjmować posiłki najpóźniej 2-3 godziny przed snem
- spożywać 5 mniejszych posiłków dziennie
- unieść wezgłowie łóżka (o 10-15 cm) zmniejszyć masę ciała
- unikać sytuacji stresowych
- unikać wszystkiego, co wywiera ucisk na brzuch, np. obcisłych ubrań
- zastosować odpowiednią dietę
- unikać leżenia, dźwigania ciężarów, wysiłku po spożyciu posiłków.
✓ NIE NALEŻY:
- palić tytoniu
- przyjmować leków zmniejszających napięcie dolnego zwieracza przełyku
- spożywać obfitych posiłków
- spożywać w nadmiernych ilościach kofeiny
- nadużywać alkoholu
- jeść cebuli
- spożywać tłustych, smażonych pokarmów
- jeść pikantnych potraw
- pić soków owocowych i spożywać owoców cytrusowych.