Różyczka jest chorobą zakaźną wieku dziecięcego, zwykle o łagodnym przebiegu. Najczęściej na różyczkę chorują nieuodpornione dzieci w wieku od 4 do 10 lat.
OBJAWY RÓŻYCZKI
Charakterystyczne objawy różyczki:
- bladoróżowa wysypka (pierwszy i być może jedyny objaw kliniczny choroby) w postaci drobnych plamek, początkowo zlokalizowana na czole i twarzy, następnie w ciągu 24 godzin zstępuje na tułów i kończyny; zmiany na skórze pojawiają się po 2-3 tygodniach od zakażenia, a ustępują po 1-5 dniach trwania choroby
- może nastąpić powiększenie węzłów chłonnych na karku i za uszami
- niekiedy nieznacznie podwyższona temperatura ciała u dzieci, u dorosłych gorączka może być znaczna
- pojawiają się także: bóle stawowe, zapalenie spojówek, zaczerwienienie gardła i kaszel.
PRZYCZYNY RÓŻYCZKI
Czynnikiem wywołującym różyczkę jest wirus RNA, który dostaje się do organizmu człowieka poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą na różyczkę lub poprzez drogę kropelkową.
Wirus umiejscawia się w błonie śluzowej dróg oddechowych, gdzie ulega rozmnożeniu. Następnie poprzez krew wędruje do wielu organów i narządów, wywołując objawy chorobowe. Okres zaraźliwości rozpoczyna się na 6-7 dni przed ujawnieniem się infekcji i kończy zwykle po 8 dniach od jej wystąpienia.
Różyczkę przechodzi się tylko raz, gdyż po przebyciu choroby organizm wytwarza odporność na całe życie.
DIAGNOSTYKA RÓŻYCZKI
Chorobę rozpoznaje się na podstawie objawów. W niektórych przypadkach wykonuje się badania laboratoryjne oraz serologiczne, głównie w celu wykluczenia innych chorób zakaźnych, np. odry.
LECZENIE RÓŻYCZKI
Dzieci (niekiedy dorosłych) szczepi się szczepionką skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce. Szczepienia przeciwko różyczce wchodzą w skład obowiązującego w Polsce Programu Szczepień Ochronnych. Szczepienie ochronne szczepionką skojarzoną wykonuje się w 13-14 miesiącu życia oraz dawką przypominającą w 10. roku życia dziecka. Przebycie zachorowania na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia ochronnego, które wykonuje się po upływie 4 tygodni od wyzdrowienia.
Przebycie różyczki daje lepszą odporność niż szczepienie.
Różyczka wrodzona to choroba zagrażająca dzieciom kobiet zakażonych różyczką w pierwszym trymestrze ciąży.
Następstwa różyczki wrodzonej:
- uszkodzenia mózgowia
- wady serca
- wady narządu wzroku
- zaburzenia słuchu
- autyzm
- inne poważne zaburzenia dotyczące różnych organów i narządów.
PORADY LEKARZA
✓ NALEŻY:
- w przypadku podejrzenia różyczki zasięgnąć porady lekarskiej
- szczepić szczepionką skojarzoną przeciwko odrze, śwince i różyczce młode kobiety pracujące z dziećmi (przedszkola, szkoły, internaty, przychodnie lekarskie) oraz kobiety planujące potomstwo, w celu zapobiegania różyczce wrodzonej, prowadzącej do ciężkich wad rozwojowych płodu, szczególnie gdy kobieta nie była szczepiona wcześniej lub gdy od ostatniego szczepienia minęło więcej niż 10 lat
- w czasie choroby pozostawać w łóżku i stosować lekkostrawną dietę.
✓ NIE NALEŻY:
- dopuszczać do kontaktu z chorymi na różyczkę, szczególnie kobiet ciężarnych
- stosować szczepionki skojarzonej przeciwko odrze, śwince i różyczce w ciąży oraz zachodzić w ciążę przez 3 miesiące po jej zastosowaniu
- zachodzić w ciążę, jeśli kilka tygodni wcześniej kobieta chorowała na różyczkę, gdyż może to doprowadzić do poronienia.
