Przejdź do treści

Menopauza

    Terminem menopauza określa się ostatnią miesiączkę w życiu kobiety. Menopauza wyznacza koniec naturalnej zdolności kobiety do zajścia w ciążę oraz urodzenia dziecka. Czas kilku lat przed zakończeniem jajeczkowania to przekwitanie (klimakterium).

    Okres ten wiąże się z wygasaniem czynności jajników, czego następstwem są zmiany stężeń hormonów płciowych, odpowiedzialne za występujące wtedy objawy.

    Menopauza występuje najczęściej między 45 a 55 rokiem życia, średnio w wieku 51 lat. Jest to proces naturalny, który przechodzi każda kobieta. Powoduje on liczne zmiany zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej.

    OBJAWY MENOPAUZY

    Symptomatologia klimakterium jest bardzo bogata i zróżnicowana, każda kobieta przechodzi ten okres nieco inaczej.

    Występują takie objawy, jak:

    • zmniejszenie częstości i obfitości krwawień miesięcznych; czasem jest odwrotnie – miesiączki są długie i obfite, pojawiają się też plamienia
    • uderzenia gorąca (wary), czyli nagłe uczucie ciepła, obejmującego głowę, szyję, czasem tułów
    • nocne poty, czasem zlewne
    • uczucie kołatania serca
    • drażliwość, uczucie lęku, przygnębienie, bezsenność, depresja, zaburzenia koncentracji i pamięci, zmęczenie, zawroty i bóle głowy, utrata motywacji
    • mrowienie, drętwienie rąk, bóle kostno-stawowe
    • utrata zainteresowania seksem i brak satysfakcji ze współżycia, suchość pochwy powodująca ból przy współżyciu
    • wiotczenie skóry, która staje się sucha i przybywa na niej zmarszczek; na twarzy zaczynają rosnąć włosy, jak u mężczyzny (hirsutyzm)
    • zaburzenia kontroli oddawania moczu, do nietrzymania moczu włącznie.

    W czasie przekwitania zanika ochronny wpływ estrogenów na naczynia, przez co szybciej zaczyna rozwijać się miażdżyca, a odwapnienie kości powoduje powstanie osteoporozy.

    PRZYCZYNY MENOPAUZY

    Przyczyną przekwitania i menopauzy jest naturalny proces wygasania czynności jajników, polegający na zmniejszaniu się liczby pęcherzyków zawierających komórki jajowe oraz na spadku wytwarzania estrogenów i progesteronu (hormonów płciowych żeńskich). Wiele tkanek i narządów w żeńskim ustroju jest wrażliwych na ich działanie, dlatego ich niedobór i tym samym przewaga androgenów (hormonów męskich, które są również produkowane przez organizm kobiety) powoduje liczne zmiany prowadzące do wystąpienia objawów.

    DIAGNOSTYKA MENOPAUZY

    Diagnostyka menopauzy i jej powikłań polega na:

    • przeprowadzeniu wywiadu i badania ginekologicznego, które pomagają wysunąć podejrzenie, że zgłaszane objawy są związane z okresem około menopauzalnym; należy wiedzieć, że menopauzę można rozpoznać wtedy, gdy kobieta nie miesiączkuje co najmniej 12 miesięcy
    • pobieraniu wymazu z szyjki macicy
    • wykonaniu USG przezpochwowego w celu oceny endometrium (błony śluzowej jamy macicy)
    • badaniu gruczołów piersiowych i pomiarze ciśnienia tętniczego krwi
    • oznaczeniu stężenia hormonów i poziomu cholesterolu
    • dodatkowo można wykonać badanie densytometryczne kości, służące do oceny ich gęstości oraz badanie rozmazów z pochwy.



    LECZENIE MENOPAUZY

    Najskuteczniejszą metodą leczenia jest hormonalna terapia zastępcza (HTZ), polegająca na przyjmowaniu żeńskich hormonów, które zastępują naturalną czynność jajników.

    Zadaniem HTZ jest:

    • zniesienie lub zmniejszenie nasilenia dokuczliwych objawów
    • zapobieganie skutkom nasilających się w tym czasie zaburzeń metabolicznych
    • opóźnienie starzenia
    • profilaktyka powikłań (osteoporoza, zaburzenia w układach moczowym oraz płciowym).

    Przed rozpoczęciem kuracji wymagana jest wizyta u lekarza oraz przeprowadzenie dodatkowych badań.

    Nie wolno stosować HTZ w przypadku:

    • raka piersi
    • raka błony śluzowej macicy
    • krwawień z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie
    • choroby zakrzepowo-zatorowej
    • ciężkich chorób wątroby
    • nieuregulowanego nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, po przebytym zawale.

    Brakujące hormony można podawać w postaci:

    • tabletek
    • plastrów i żeli przezskórnych
    • aerozolu (donosowo)
    • zastrzyków domięśniowych (co 4-6 tygodni)
    • globulek dopochwowych oraz implantów podskórnych (zakładanych co 6 miesięcy).

    Każde nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych wymaga wizyty u ginekologa w celu rozpoznania jego przyczyny.

    PORADY LEKARZA – MENOPAUZA

     NALEŻY:

    • stosować zdrową dietę ubogą w tłuszcze, z dużą ilością owoców, warzyw, produktów zbożowych i przetworów mlecznych
    • wykonywać regularnie ćwiczenia fizyczne, pomagające kontrolować masę ciała, zmniejszające uderzenia gorąca, zwiększające wytrzymałość kości i poprawiające samopoczucie
    • stosować kremy nawilżające
    • stosować częste kąpiele higieniczne oraz natryski zimną wodą, ze względu na wzmożoną potliwość i wary
    • stosować kąpiele mineralne i borowinowe w celu poprawy ogólnej kondycji organizmu, napięcia skóry i lepszego samopoczucia
    • stonować akupunkturę, skuteczną zwłaszcza w zespołach bólowych.

     NIE NALEŻY:

    • palić papierosów, co dodatkowo przyspiesza zanik jajeczkowania o około 2 lata
    • spożywać alkoholu.

    Rodzaj terapii dla danej kobiety zależy od wielu czynników i o jego doborze powinien zadecydować lekarz.

    Po konsultacji z lekarzem można stosować:

    • roślinne leki uspokajające
    • ziele pluskwicy w postaci wyciągów i preparatów doustnych jako środek estrogenny
    • owoc witeksu czczonego
    • mieszanki preparatów ziołowych złożone z:
      • szyszek chmielowych
      • kwiatu grzybienia
      • kwiatu jasnoty białej
      • kwiatu przelotu
      • kory kaliny koralowej
    • J mieszanki ziołowe złożone z:
      • korzenia kozłka lekarskiego (waleriany)
      • liścia melisy
      • kwiatu nagietka
      • ziela tasznika
      • ziela przymiota kanadyjskiego ziela przywrotnika.



    Zapalenie przydatków

    Zapalenie przydatków

    Impotencja

    Impotencja

    Rzucawka porodowa

    Rzucawka porodowa

    Zespół napięcia przedmiesiączkowego

    Zespół napięcia przedmiesiączkowego