Bóle głowy to jedna z najczęstszych dolegliwości. Nie są chorobą, ale objawem, który może mieć różne pochodzenie. Około 80% kobiet i 50% mężczyzn cierpi okresowo z powodu bólów głowy.
Zależnie od czasu trwania, bóle głowy dzieli się na:
- sporadyczne
- ostre
- przewlekłe i nawracające.
PRZYCZYNY BÓLU GŁOWY
Sporadyczne bóle głowy
Dotykają prawie wszystkich ludzi (krótkotrwałe infekcje, po nadużyciu alkoholu, wskutek przemęczenia itp.). Trwają one zwykle krótko, są niezbyt nasilone oraz ustępują samoistnie lub w wyniku prostego samoleczenia. Dolegliwości te nie są powodem zgłaszania się do lekarza i nie ma potrzeby omawiania ich szerzej.
Ostre bóle głowy
Są przeważnie na tyle intensywne, że w krótkim czasie (godziny, dni) skłaniają do poszukiwania pomocy lekarskiej. Z reguły są to bóle objawowe, czasami sygnalizujące groźną chorobę.
Do najważniejszych przyczyn ostrych bólów głowy należą:
- uraz głowy
- krwotok podpajęczynówkowy (np. po pęknięciu tętniaka w mózgu)
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
- ból głowy po punkcji lędźwiowej
- udar mózgu
- gwałtowny wzrost ciśnienia tętniczego krwi
- ostre zapalenie zatok obocznych nosa
- ostre zapalenie ucha środkowego
- bóle zębopochodne
- ostry napad jaskry
- zatrucia
- półpasiec twarzy
- pierwszy napad migreny lub klasterowego bólu głowy
- proces uciskowy mózgu (krwiak, guz).
Przewlekłe i nawracające bóle głowy
U około 20% osób bóle głowy mają charakter przewlekły i nawracający. Dzieli się je na samoistne (znacznie częstsze) i objawowe. Bóle samoistne są chorobą samą w sobie i nie przedstawiają większego niebezpieczeństwa dla chorego, jednak mogą być bardzo uciążliwe. Bóle objawowe występują w przebiegu różnych chorób układu nerwowego, oczu, zatok, narządów wewnętrznych i ogólnoustrojowych.
Samoistne bóle głowy (około 90%)
- napięciowy ból głowy
- migrena (opisana w osobnym rozdziale)
- klasterowy ból głowy – obejmuje zwykle tylko pół głowy i trwa krótko (rzadki)
Objawowe bóle głowy (około 10%)
- pourazowe bóle głowy
- nadciśnienie tętnicze
- choroba niedokrwienna mózgu
- przewlekłe zatrucia
- polekowe bóle głowy
- nerwoból nerwu trójdzielnego (rwa twarzowa)
DIAGNOSTYKA
Bardzo istotne miejsce w diagnostyce bólów głowy zajmuje obraz dolegliwości zgłaszanych przez chorego. Zdarza się, jak w przypadku migreny, że rozpoznanie stawiane jest jedynie na tej podstawie.
Ponadto ważne jest badanie ogólnolekarskie (z pomiarem ciśnienia tętniczego) i badanie neurologiczne. Czasami konieczna może być konsultacja okulisty, otolaryngologa lub stomatologa.
Pomocne są też badania laboratoryjne krwi. Z bardziej zaawansowanych metod należy wymienić tomografię komputerową (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI) głowy oraz badanie płynu mózgowo-rdzeniowego .
Badania te mają szczególne zastosowanie w przypadku bólów ostrych, gdyż umożliwiają szybkie postawienie rozpoznania. Ma to istotne znaczenie, gdyż część ostrych bólów głowy jest sygnałem groźnej choroby.
LECZENIE BÓLU GŁOWY
W przypadku ustalenia przyczyny najważniejsze jest leczenie choroby wywołującej bóle głowy, m.in.:
- likwidacja stanów zapalnych w obrębie twarzoczaszki (przewlekłe zapalenie zatok, zapalenie ucha czy próchnica)
- leczenie ewentualnych zaburzeń nerwicowych i depresyjnych
- skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego.
Wyleczenie choroby podstawowej najpewniej spowoduje ustąpienie bólów głowy. Ponadto można łagodzić bóle głowy lekami przeciwbólowymi. Nie wolno ich jednak nadużywać. Z jednej strony może to zwiększać szanse wystąpienia objawów ubocznych leków, w tym także bólów głowy oraz krwawień z przewodu pokarmowego. Z drugiej strony nadużywanie środków przeciwbólowych może paradoksalnie nasilać bóle głowy – mechanizm „z odbicia”.
Ważna jest także samoobserwacja (lici ba i nasilenie bólów głowy, zależność od posiłku, samopoczucia itp.). Czasami ból głowy może być sygnałem groźnej choroby i wówczas należy jak najszybciej wyjaśnienie jego przyczynę.
Cechy bólu głowy, które wskazują na pilną potrzebę konsultacji lekarskiej:
- ból głowy spowodowany urazem oraz wysiłkiem fizycznym lub kaszlem
- bóle głowy pojawiające się po raz pierwszy po 50. roku życia
- bóle głowy z towarzyszącymi zaburzeniami przytomności, pamięci, mowy lub wzroku, napadami padaczkowymi, niedowładami, mrowieniami, wymiotami, gorączką, objawami oponowymi (objaw sztywności karku, patrz rozdz. Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych), bardzo wysokim ciśnieniem tętniczym, z wyciekiem płynu z nosa lub ucha.
Najczęstszym przewlekłym i nawracającym bólem głowy jest napięciowy ból głowy, promieniujący od karku do potylicy, czasem obejmujący tępym bólem całą czaszkę. Często odczuwany też jako rozlany lub pulsujący ból w obrębie czoła i skroni.
PORADY LEKARZA
✓ NALEŻY:
- prowadzić aktywny tryb życia
- regularnie odżywiać się
- stosować metody relaksacyjne, np. trening autogenny czy medytację
- dostatecznie długo spać i kłaść się spać o jednakowej porze
- uzupełniać niedobory magnezu
- rozluźniać mięśnie karku przez stosowanie ciepła, masażu skroni lub ćwiczeń fizycznych
- unikać sytuacji konfliktowych i stresu
- odpoczywać w zaciemnionym pokoju.
✓ NIE NALEŻY:
- zbyt długo przyjmować lekarstw przeciwbólowych bez konsultacji z lekarzem
- rezygnować z ruchu na świeżym powietrzu
- nadużywać alkoholu pić napojów zawierających kofeinę.