Przejdź do treści

Choroba Parkinsona

    Choroba Parkinsona (drżączka poraźna) jest spowodowana zwyrodnieniem mózgu w wyniku starzenia się organizmu. Często rozróżnia się chorobę Parkinsona i parkinsonizm objawowy, który nie ma związku z wiekiem pacjenta. Choroba Parkinsona jest jedną z częstszych chorób układu nerwowego. Występuje z częstością 1,5/1000 mieszkańców.

    Choroba dotyka głównie ludzi starszych, przede wszystkim mężczyzn. Średni wiek zachorowania to około 58 lat, a częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem.

    OBJAWY CHOROBY PARKINSONA

    Klasycznymi objawami choroby Parkinsona są:

    • drżenie występujące w spoczynku; dotyczy początkowo rąk, potem także nóg i innych części ciała; charakterystyczne jest jednostronne drżenie na początku choroby
    • spowolnienie ruchowe
    • wzmożenie napięcia mięśniowego
    • sztywność mięśni.

    Ponadto u chorych występują:

    • chód drobnymi kroczkami
    • ciało pochylone do przodu, zgarbione
    • zaburzenia pisania – pisanie coraz mniejszych liter
    • mowa chorych staje się coraz mniej wyraźna
    • łojotok (twarz naoliwiona)
    • ślinotok
    • wzmożona potliwość
    • zaburzenia psychiczne (otępienie, urojenia, halucynacje).

    Drżenie tylko jednej ręki, kiedy spoczywa ona swobodnie, np. na kolanie lub stole, a przestaje drżeć (lub drży słabiej) w trakcie wykonywania ruchu jest często pierwszym objawem choroby Parkinsona.

    Drżenie ręki po jednej stronie występuje w spoczynku i przypomina „liczenie pieniędzy” lub „kręcenie drobnych kuleczek”. Charakterystyczne jest zmniejszenie lub całkowite ustąpienie drżenia w trakcie wykonywania ruchu dowolnego. W trakcie rozwoju choroby drżenie obejmuje kolejno nogę po tej samej stronie, nogę i rękę po stronie przeciwnej oraz głowę i tułów.

    PRZYCZYNY CHOROBY PARKINSONA

    W śródmózgowiu znajdują się komórki i nerwowe, nazywane istotą czarną, wytwarzające dopaminę, jedną z substancji odpowiedzialnych za przekazywanie impulsów nerwowych. Do rozwoju choroby! przyczynia się zanikanie tych komórek i następowy spadek poziomu dopaminy w mózgu. Jak dotąd nie ustalono jedno-1 znacznej przyczyny wywołującej proces! zwyrodnieniowy tych komórek. Bierze się pod uwagę kilka czynników, takich jak:

    • uwarunkowania genetyczne
    • przyspieszone starzenie się komórek istoty czarnej
    • czynniki toksyczne (np. pestycydy)
    • infekcje układu nerwowego
    • niedotlenienie mózgu.

    Nie każde drżenie musi oznaczać chorobę Parkinsona. Poniższa informacje przedstawiają różne rodzaje drżenia oraz ich najczęstsze przyczyny (choroby, w których występują).

    Drżenie spoczynkowe:

    • choroba Parkinsona
    • inne zespoły parkinsonowskie
    • zatrucie rtęcią

    Drżenie posturalne pojawia się po przyjęciu określonej pozycji, np. po wyciągnięciu rąk:

    • drżenie fizjologiczne
    • drżenie samoistne
    • nerwice
    • nadczynność tarczycy
    • alkoholizm (w okresie abstynencji)
    • leki, uzależnienia od niektórych leków
    • uraz mózgu
    • schyłkowa niewydolność wątroby oraz nerek

    Drżenie zamiarowe pojawia się w czasie ruchu przy zbliżaniu do celu, np. próba palec-nos:

    • stwardnienie rozsiane
    • zatrucie alkoholem
    • choroby móżdżku i śród-mózgowia

    DIAGNOSTYKA CHOROBY PARKINSONA

    Rozpoznanie choroby Parkinsona opiera się wyłącznie na podstawie objawów obserwowanych u pacjenta.

    Nie istnieje żaden test ani urządzenie potwierdzające chorobę. Co prawda istnieje możliwość uwidocznienia ilości dopaminy w mózgu za pomocą pozytronowej tomografii emisyjnej (PET), ale metoda ta wykorzystywana jest jedynie do celów naukowych. Niemniej nie oznacza to, że osoba z objawami choroby Parkinsona nie powinna wykonywać żadnych badań. Przynajmniej raz powinna być wykonana tomografia komputerowa (CT) głowy, aby wykluczyć inne choroby (guzy mózgu i tzw. wodogłowie normotensyjne), mogące wywoływać objawy podobne do występujących w chorobie Parkinsona.

    Potwierdzeniem rozpoznania choroby jest zmniejszenie się dolegliwości pod wpływem leczenia stosowanego w chorobie Parkinsona.

    LECZENIE CHOROBY PARKINSONA

    Nie ma możliwości całkowitego wyleczenia choroby Parkinsona. Terapia polega na łagodzeniu objawów choroby za pomocą leków będących prekursorami dopaminy (L-DOPA, lewodopa) lub imitujących jej działanie (bromokryptyna). W trakcie leczenia występują często objawy niepożądane, takie jak ruchy mimowolne, wahania stanu klinicznego chorego oraz zaburzenia psychiczne.

    Należy wspomnieć o możliwości neurochirurgicznego leczenia choroby Parkinsona. Podejmowane są również próby wszczepiania komórek produkujących dopaminę bezpośrednio do mózgu, ale znajdują się one obecnie na etapie eksperymentu.

    PORADY LEKARZA

     NALEŻY:

    • stosować masaże mięśni nóg
    • dbać o to, aby mieszkanie było bezpieczne (maty antypoślizgowe, dywany)
    • stosować hydroterapię.

     NIE NALEŻY:

    • rezygnować z aktywnego trybu życia
    • spożywać pokarmów zawierających duże ilości białka
    • zażywać leków uspokajających.

    Choroba Alzheimera

    Choroba Alzheimera
    Choroba Alzheimera jest najczęstszą przyczyną lub też odmianą otępień (ponad 50%). Polega na powolnym, lecz postępującym zaniku kory ...
    Czytaj Dalej