Piłka nożna jest jednym z najpopularniejszych sportów na świecie. Szacuje się, że tę dyscyplinę uprawia ponad 200 000 zawodowych piłkarzy i 240 milionów amatorów. W porównaniu z innymi sportami piłka nożna jest energiczną aktywnością sportową ze stosunkowo wysoką częstotliwością kontuzji. Około 50% z nich powstaje w wyniku bezpośredniego kontaktu między graczami, z czego ponad 65% klasyfikuje się jako niewielkie, 25% umiarkowane i 10% poważne.
Uraz stawu skokowego
Skręcenie stawu skokowego to jeden z najczęstszych urazów u amatorów piłki nożnej. Zazwyczaj dochodzi do niego podczas częściowego lub całkowitego uszkodzenia struktur torebkowo-więzadłowych kompleksu skokowego. Zwykle ma miejsce w momencie nieodpowiedniego ustawienia stopy na podłożu np. w biegu, podczas wyskoku lub w wyniku bezpośredniego ataku przeciwnika. Natężenie objawów będzie zależne od stopnia uszkodzenia więzadeł oraz torebki stawowej i mogą obejmować: ból, obrzęk, trudności w poruszaniu się oraz niestabilność stawu.
Uraz stawu kolanowego
Strukturą najbardziej narażoną na uraz podczas gry w piłkę nożną jest więzadło krzyżowe przednie (ACL – anterior cruciate ligament), które ma za zadanie stabilizować staw kolanowy. Do naderwania lub zerwania ACL zwykle dochodzi podczas gry, gdy zawodnik zostanie uderzony w goleń od tyłu lub podczas skręcenia stawu kolanowego. Charakterystycznym objawem jest głośny trzask, który występuje w momencie urazu, oraz silny ból, szybko narastający obrzęk i uczucie braku stabilności w kolanie.
Uraz ścięgna udowego
Gra w piłkę nożną wymaga od gracza zdolności do szybkiego przyspieszania i raptownego spowalniania. Jeśli ścięgna nie mają wystarczającej długości lub siły, mogą zostać łatwo przeciążone i uszkodzone. Zalicza się tu naciągnięcie, naderwanie oraz w najbardziej skrajnych przypadkach zerwanie ścięgna udowego. Wyróżnia się trzy stopnie kontuzji, od łagodnego, objawiającego się bólem w tylnej części uda i znaczną tkliwością tego obszaru, częściowego – bardziej bolesnego, z towarzyszącym zasinieniem i obrzękiem, oraz ciężkiego, w którym dodatkowo utracona zostaje możliwość poruszania się.
Uraz ścięgna Achillesa
Ścięgno Achillesa to najsilniejsze ścięgno ludzkiego organizmu, które przyczepia mięsień brzuchaty łydki do kości piętowej. Podczas gry w piłkę nożną notorycznie dochodzi do obciążenia tego obszaru, co skutkuje powstawaniem licznych mikrourazów, które osłabiają ścięgno, a wraz z biegiem czasu mogą doprowadzić do jego zerwania. Wśród objawów wyróżnia się: ból wzdłuż ścięgna lub w okolicy pięty nasilający się w trakcie aktywności, ostry ból na następny dzień po treningu oraz obrzęk okolicy ścięgna Achillesa. Nagłemu zerwaniu ścięgna Achillesa także towarzyszy charakterystyczny trzask, który wymaga pilnej konsultacji z lekarzem.
Jak leczyć kontuzje?
W każdym przypadku leczenie należy rozpocząć od wizyty u lekarza, który wykona potrzebne badania obrazowe (USG, RTG) oraz zaopatrzy miejsce urazu. W łagodnych urazach zwykle leczenie będzie opierać się na odciążeniu kończyny, ochłodzeniu miejsca urazu oraz pomocniczym stosowaniu preparatów łagodzących ból, takich jak np. żel przeciwzapalny DIP Rilif. W niektórych przypadkach może być konieczne unieruchomienie kończyny na okres kilku tygodni np. za pomocą ortezy lub opatrunku gipsowego. Z kolei zabiegi operacyjne wykorzystywane są w ciężkich kontuzjach, gdy konieczne jest zespolenie uszkodzonych struktur. Ponadto nieodłącznym etapem leczenia jest ponowne usprawnianie kończyny, które powinno odbywać się pod okiem rehabilitanta i być indywidualnie dostosowane do pacjenta.
