Rak pęcherza moczowego to złośliwy nowotwór pęcherza moczowego, wywodzący się z nabłonka przejściowego. Najczęściej umiejscawia się w dnie pęcherza moczowego.
Zmiana nowotworowa może doprowadzić do niedrożności moczowodu, może również przerastać ścianę pęcherza, naciekać okoliczne tkanki i dawać przerzuty (głównie do okolicznych węzłów chłonnych, kości, płuc i wątroby).
Rak pęcherza występuje głównie u osób starszych, po 60. roku życia, przede wszystkim mężczyzn.
OBJAWY RAKA PĘCHERZA MOCZOWEGO
Objawy typowe dla raka pęcherza moczowego:
- krwiomocz, najczęściej niebolesny, niekiedy pojawiają się w moczu skrzepy krwi
- ból w okolicy łonowej i lędźwiowej.
Objawy charakterystyczne dla infekcji dolnego odcinka dróg moczowych:
- zaburzenia częstości oddawania moczu
- ból i pieczenie przy mikcji (oddawaniu moczu)
- parcie na pęcherz.
PRZYCZYNY RAKA PĘCHERZA MOCZOWEGO
- palenie tytoniu
- szkodliwe warunki pracy (większe ryzyko zachorowania występuje u osób zatrudnionych przy wyrobie barwników chemicznych, rozpuszczalników, w przemyśle gumowym)
- leki (cytostatyki)
- czynniki genetyczne (wrodzone).
DIAGNOSTYKA RAKA PĘCHERZA MOCZOWEGO
- wywiad i badanie lekarskie
- USG jamy brzusznej
- cystoskopia (wziernikowanie pęcherza pozwalające na dokładne obejrzenie jego wnętrza)
- urografia (pacjentowi dożylnie podaje się środek kontrastowy i po pewnym czasie wykonuje RTG jamy brzusznej. Środek kontrastowy uwidacznia się po przefiltrowaniu przez nerki, zaznaczając nerkę, układ kielichowo-miedniczkowy, moczowody i pęcherz moczowy).
LECZENIE RAKA PĘCHERZA MOCZOWEGO
- operacyjne
- elektroresekcja przezcewkowa guza, tzw. TUR
- całkowita resekcja pęcherza moczowego; u mężczyzn usuwa się też gruczoł krokowy i pęcherzyki nasienne; u kobiet – macicę z przydatkami i częścią pochwy; usuwa się także okoliczne węzły chłonne
- radioterapia i chemioterapia – to metody, które w terapii raka pęcherza moczowego cechują się zdecydowanie mniejszą skutecznością.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia raka pęcherza, należy zrezygnować z palenia tytoniu! Osoby o wysokim stopniu ryzyka, czyli zatrudnione w działach przemysłu stwarzających zagrożenie zdrowotne, powinny poddawać się okresowym badaniom przesiewowym.
