Jeśli jesteś Europejczykiem i wybierzesz się w podróż po Azji, z pewnością zadziwi Cię wiele rzeczy; obyczaje, architektura, kuchnia… . Na pewno można dodać do tej listy egzotyczne warzywa i owoce. Jedną z takich rzadkich i mało znanych roślin jest fasolnik chiński.

Fasolnik chiński – historia

Obecnie trudno jednoznacznie stwierdzić, kiedy ludzie zaczęli uprawiać tę niezwykłą roślinę, jednak jest to podobno jedno z najstarszych warzyw znanych człowiekowi. Mamy natomiast pewność, co do pochodzenia fasolnika chińskiego. Wbrew temu, co sugeruje nazwa pochodzi on z tropikalnych terenów Afryki! Swój przydomek z pewnością zawdzięcza temu, że – choć jego ojczyzną jest Afryka – to najchętniej uprawiany jest właśnie w Chinach. Warto tu zaznaczyć, że Afryka jest jedynym kontynentem, na którym obecnie możemy to oryginalne warzywo spotkać w stanie dzikim.

W innych miejscach na świecie jest ono po prostu uprawiane w celach kulinarnych lub ozdobnych. Fasolnik chiński zdobył też popularność w Tajlandii, gdzie bardzo często jest ważnym składnikiem domowych posiłków. Jeśli chodzi o kraje europejskie, to największe uprawy fasolnika znajdują się obecnie w Holandii i Francji.

Wygląd i odmiany fasolnika chińskiego

Fasolnik chiński należy do rodziny bobowatych, czyli tej samej, do której zalicza się różne odmiany fasoli. Rośnie, pnąc się po podporach, tyczkach i murkach. Może też przybierać formę krzewu. Pędy fasolnika mogą osiągać nawet 4 m długości. Liście są ozdobne, zielone, trójpalczaste, o lekko sercowatym kształcie.

Jak wygląda fasolnik chiński?

Jak już wspomniałam, fasolnik ma afrykańskie korzenie, dlatego też uwielbia słońce i ciepło. Kwitnie w połowie lata (lipiec) pięknymi, pachnącymi kwiatami, które – w zależności od odmiany – mogą mieć kolor od jasnoróżowego do purpurowofioletowego. W sierpniu lub na początku września na miejscu kwiatów pojawiają się niezwykłe owoce – strąki, których długość może dochodzić nawet do jednego metra! Strączki przpominają znaną nam fasolkę szparagową, jednak są od niej zdecydowanie cieńsze, oczywiście dłuższe, nie posiadają włókien, a w smaku bardziej słodkie.

Dojrzałe owoce są żółte lub bordowe, a znajdujące się w jego wnętrzu nasiona – białe albo ciemne. W wielu krajach na świecie fasolniki uprawia się właśnie dla tych nasion! Ciekawy jest fakt, że można je również zbierać w postaci niedojrzałej, gdy są jeszcze zielone. Podobno są równie wartościowe i smaczne, co owoce dojrzałe.

Fasolnik egipski

Innym – ozdobnym – gatunkiem jest fasolnik egipski; również pochodzi z afrykańskich tropików. Od czerwca do września obsypany jest pachnącymi purpurowofioletowymi kwiatami, które rosną w dość dużych kiściach i są bardzo widowiskowe. Piękny wygląd mają również szerokie strąki tej odmiany fasolnika – początkowo zielone, później nabierają cudownej, żywej czerwieni. Właśnie ze wzgędu na barwny wygląd i kwiatów, i strąków roślina ta świetnie nadaje się do obsadzania balkonów, płotów i pergoli. Strąki fasolnika egipskiego zawierają różnobarwne, jadalne nasiona, trzeba jednak pamiętać, że surowe mogą być trujące. Spożywać je można dopiero po długim obgotowaniu.

Jakie wartości wartości odżywcze ma fasolnik chiński?

ZAWARTOŚĆ W 100 g PRODUKTU:

  • ENERGIA 47 kcal,
  • BIAŁKO 2,8g,
  • TŁUSZCZ 0,4g,
  • WĘGLOWODANY 8g,
  • BŁONNIK 8g,
  • SÓD 4mg.

WARTOŚĆ IG:

  • IG < 50 = produkty o małym IG
  • IG 55–70 = produkty o średnim IG
  • IG > 70 = produktu o dużym IG Marchew surowa: 30
  • Marchew rozgotowana: 90

Fasolnik chiński – skład chemiczny

Strąki fasolnika zawierają duże ilości cennego dla naszych organizmów białka; jego zawartość może sięgać nawet 10%. Występują w nim prawie wszystkie aminokwasy – tak zwane – egzogenne, czyli takie, które nie są wytwarzane w ludzkim organizmie. Z kolei nasiona tego warzywa dostarczają cukrów, potasu, wapnia i magnezu, witamin z grupy B, witaminy C i karotenoidów. Poza tym, pdobnie jak inne gatunki fasoli, zawierają też duże ilości błonnika.

Właściwości zdrowotne fasolnika chińskiego

Fasolnik chiński posiada w zasadzie bardzo podobne właściwości zdrowotne, co jego bardziej popularni kuzyni, czyli różne gatunki fasoli. Jest bardzo bogaty w białko; zawiera go zdecydowanie więcej niż mięso! Z tego względu strączki fasolnika powinny zajadać osoby będące na diecie wegetariańskiej. Zarówno strąki, jak i nasiona posiadają skrobię i substancje, które hamują rozrastanie się tkanek nowotworowych. Pomagają również usunąć z organizmu cholesterol ze względu na zawartość rozpuszczalnego błonnika.

Jak jeść i co przyrządzić z fasolnika chińskiego?

Co przyrządzić z fasolnika chińskiego?

Fasolnik chiński można zajadać na wiele sposobów. Wartościowe są same strąki, jak również nasiona. Strąki fasolnika można spożywać na surowo, bądź po obróbce termicznej. Ciekawą propozycję dla smakoszy stanowią również w postaci marynowanej i suszonej. Po ugotowaniu można je podawać jak tradycyjną fasolkę szparagową lub przyrządzać z nich ciekawe dania kuchni azjatyckiej. Są w smaku delikatniejsze i słodsze od fasoli szparagowej i co najważniejsze nie mają włókien. Można je spożywać w całości lub pokrojone na kawałki.

Zobacz też: Właściwości lecznicze fasolki szparagowej

Na przykład wielbiciele tegoż warzywa – Chińczycy – tną strąki na pięciocentymetrowe kawałki, smażą w głębokim oleju, podsmażają w woku, gotują na parze albo dodają do zup. W Malezji przyrządza się fasolnik w woku z chili i pastą sambal albo w sałatce kerabu. Warto wiedzieć, że strączki należy gotować bardzo krótko, ponieważ gotowane zbyt długo stają się nazbyt miękkie i tracą smak. Fasolnik chiński świetnie sprawdzi się również jako ,,warzywne spaghetti”, podane z bułką tartą.

Zbiór ciekawostek o fasolniku chińskim

  1. Fasolnik chiński nazywa się często wspięgą chińską lub fasolnikiem wężowym.
  2. Znany jest też jako wigna (czyt. winja) – od nazwiska włoskiego botanika Domenico Vigna, żyjącego w XVII w.
  3. W krajach anglosaskich roślina ta nazywana bywa fasolą długą na jard (yard long bean), długą chińską fasolą (chinese long bean), fasolą-sprężyną (garter bean) albo fasolą-wężem (snake bean).
  4. W Chinach fasolnik to jiang dou, w Tajlandii – fak yao, zaś w Indonezji – kacang panjang.
  5. Ogrodnicy bardzo cenią sobie fasolniki, gdyż na ich korzeniach, w charakterystycznych zgrubieniach żyją bakterie brodawkowe (Rhizobium phaseoli), mające zdolność wiązania azotu z powietrza.
  6. W wielu krajach fasolnik potocznie nazywa się warzywnym spaghetti.

Wydaje mi się, że fasolnik to warzywo warte uwagi! Co prawda w Europie nie zdobyło wielkiej popularności i jest raczej trudno dostępne, ale może to tylko kwestia czasu i… na straganach, obok naszej tradycyjnej fasolki, zamieszka jej ciepłolubny kuzyn.

Więcej z kategorii: Zioła