Chemioterapia skutecznie leczy wiele rodzajów raka. Jednak podobnie jak inne zabiegi, wiąże się z pewnymi skutkami ubocznymi. Uzależnione są od danego pacjenta. Na pojawienie się skutków ubocznych wpływa rodzaj raka, lokalizacja, leki, dawki i ogólny stan zdrowia.
Dlaczego chemioterapia powoduje skutki uboczne?
Chemioterapia działa na aktywne komórki. Są to komórki, które rosną i dzielą się na więcej tego typu komórek. Jednak aktywne mogą być też zdrowe komórki. Efekty uboczne występują, gdy chemioterapia uszkadza zdrowe komórki?
Czy można leczyć efekty uboczne?
Tak, lekarz może przepisać odpowiednie leki, które zapobiegają lub łagodzą wiele skutków ubocznych. Obecnie jest o wiele więcej tego typu leków. Zapobieganie i leczenie skutków ubocznych jest ważną częścią terapii nowotworu.
Jakie są skutki uboczne?
Chemioterapia czasami powoduje ból. Do częstych skutków ubocznych możemy zaliczyć:
- ból głowy,
- ból mięśni,
- ból brzucha,
- ból spowodowany uszkodzeniem nerwów, taki jak pieczenie, drętwienie.
Chemioterapia może uszkadzać komórki w jamie ustnej i gardle. Powoduje bolesne owrzodzenie w tych obszarach, czyli stan zapalny śluzówki. Tego typu problemy zwykle pojawiają się 5-14 dni po leczeniu.
Chemioterapia może powodować biegunkę. To z kolei prowadzi do odwodnienia, czyli utraty zbyt dużej ilości płynów ustrojowych. Może też powodować nudności i wymioty. Jednym z częstych skutków ubocznych są zaparcia.
Mogą też występować choroby krwi. Zwykle liczba komórek powraca do normy po zakończeniu chemioterapii. Jednak podczas leczenia mała liczba komórek może powodować problemy. Dlatego musi być stale monitorowana.
Jakie są jeszcze częste skutki uboczne?
Chemioterapia wpływa na układ nerwowy. Niektóre leki powodują uszkodzenie nerwów. Do typowych objawów możemy zaliczyć:
- mrowienie,
- pieczenie,
- osłabienie lub drętwienie rąk i stóp,
- słabe, obolałe i zmęczone mięśnie,
- utrata równowagi,
- drżenie i bolesne skurcze.
Możesz mieć sztywną szyję, bóle głowy lub problemy z widzeniem, słuchem i chodzeniem. Możesz czuć się niezdarny. Zwykle te objawy ustępują przy niższej dawce leków lub po terapii. Jednak czasami takie uszkodzenia mogą być trwałe.
