Zioła to świetny sposób na oczyszczenie umysłu i ciała. W czasach starożytnych zioła były używane w celu poprawy ogólnego samopoczucia. Nawet w obecnych czasach eksperci zdrowia preferują zioła ze względu na ich doskonałe korzyści zdrowotne oraz zastosowania w celach leczniczych i kulinarnych.
Dzisiaj najczęściej sięgamy po tabletki, a jeszcze nie dawno podstawowym lekarstwem zaradczym były zioła i rośliny lecznicze. Wielkim plusem ziół jest to, że działają łagodnie i nie powodują skutków ubocznych oraz nie zawierają toksyn.
Warto nadmienić, że nie musimy iść w pole aby nazbierać ziół. Możemy po prostu uprawiać niektóre rośliny ziołowe w domowym ogrodzie lub na własnym balkonie. Świeże zioła nie tylko dodają przyjemnego aromatu do posiłków, ale także dostarczają nam ogromną ilość błonnika i witamin oraz wspomagają procesy trawienne.
Lista 30 ziół, które złagodzą wiele schorzeń
Poniżej przedstawiamy wiele gatunków roślin i ziół leczniczych, z których od wieków przyrządza się napary lecznicze, ziołowe herbatki oraz wyciągi, które obecne są w lekach, suplementach, preparatach kosmetycznych, a także w kremach.
Babka lancetowata
To zioło stosowane jest od wieków w medycynie ludowej i uważane jest za najlepszy środek na rany. Liście rośliny łatwo tracą swoje walory, gdy są źle przechowywane, dlatego muszą być szczelnie zamknięte. Babka lancetowata złagodzi objawy męczącego kaszlu, oczyści drogi oddechowe i usunie zalegającą w płucach flegmę. Roślina pomoże również zwalczyć oparzenia, wysypki, liszaje skórne oraz stany zapalne.
W stanach zapalnych spojówek, naparem z babki można przemywać oczy, dlatego, że roślina jest bogata w cynk. Regularne stosowanie babki lancetowatej w dowolnej formie również przyspiesza zdobywanie odporności dla naszego organizmu.
Bazylia
Pesto, pizze, sałatki i sosy są niesmaczne bez świeżej bazylii. Można znaleźć odmiany, takie jak duża włoska bazylia liść lub purpurowa bazylia słodka. To zioło jest popularne, aby poprawić smak w różnych kuchniach na całym świecie. Włoskie jedzenie i bazylia są jednak nierozłączne. Wiele osób uważa, że sadzenie bazylii i pomidorów obok siebie sprawia, że pomidory są słodkie i soczyste.
Ponadto bazylia jest naturalnym źródłem pozyskiwania przeciwutleniaczy, które chronią twoje ciało przed czynnikami szkodliwymi dla zdrowia. Osoby cierpiące na niski poziom cukru we krwi mogą wybrać liście bazylii, aby zrównoważyć poziom cukru wraz z przepisanymi lekami.
Bez czarny
Jest to krzew osiągający do 6 m wysokości, o dużych, ułożonych naprzeciwlegle liściach, złożonych z 5-7 owalnych, piłkowanych listków. Małe, kremowobiałe kwiaty, zebrane w płaskie kwiatostany, dość nieprzyjemnie pachnę. Łodygi bzu czarnego pokryte są korą z licznymi przetchlinkami – brunatne z wierzchu i zielone od wewnątrz. Owocem jest czarno-fioletowy lub czarny pestkowiec. Dojrzałe owoce wypełnia ciemnofioletowy sok. Kwiaty bzu czarnego zawierają garbniki, sole potasu, śluzy roślinne, kwasy fenolowe i flawonoidy (0,8%).
W owocach, z których sporządza się soki i powidła, znajduje się duża ilość antocyjanozydów, kwasu foliowego oraz witamin A, R i C. W roślinie tej znaleziono także śladowe ilości sambunigryny. Dzięki zawartości śluzów roślinnych, napary z kwiatów bzu czarnego rozrzedzają wydzielinę oskrzelową. Znajdujące się w kwiatach azotany potasowe, flawonoidy (głównie rutyna) i kwasy fenolowe mają właściwości moczopędne.
Owoce i zawarty w nich sok działają oczyszczająco i napotnie. Kwiaty bzu czarnego dobrze wpływają na pracę dróg moczowych i układu trawiennego. Stosuje się jako środek moczopędny. W stanach grypowych zalecane są jako środek napotny. Zewnętrznie kwiaty bzu czarnego stosuje się w zapaleniu krtani, gardła i jamy ustnej.
Bluszcz pospolity
Jest to wiecznie zielone pnącze, które dzięki pędom z licznymi czepnymi korzeniami przybyszowymi łatwo przyczepia się do podłoża. Liście na pędach płonnych są wykrojone, 3-5-klapowe o nasadzie sercowatej, na pędach kwiatonośnych – pełne, zaostrzone. Owocem jest czarna jagoda, która dojrzewa wiosną. Klapowane liście bluszczu zbiera się, gdy są jeszcze młode i świeże. Wyciągi z liści stosuje się najczęściej w postaci kropli i syropów. W niektórych krajach wykorzystuje się także drewno rośliny pozyskane z jej starych, zdrewniałych części. Drewno – po usunięciu kory – tnie się w talarki i używa, głównie doustnie, w postaci naparów lub syropów.
Badania wykazały, że bluszcz ma działanie rozkurczowe, również w wypadku skurczu powodowanego acetylocholiną. Podczas badań reakcji zwierząt na bluszcz okazało się, że wyciąg z jego liści ma działanie wykrztuśne i przeciwgrzybicze. Działa także przeciwzapalnie i bakteriostatycznie.
Wyciągi z liści bluszczu stosuje się w leczeniu objawowym kaszlu, w łagodnych i ostrych zakażeniach układu oddechowego. Drewno i liście bluszczu pospolitego są używane także w kosmetyce. Stosowane zewnętrznie wspomagają kuracje odchudzające. Wchodzą również w skład wielu preparatów łagodzących, zalecanych w leczeniu stanów zapalnych skóry, którym towarzyszy świąd. W przemyśle kosmetycznym bluszcz wykorzystuje się jako składnik kremów zwalczających celulit.
Borówka czarna
Niewielka krzewinka (ok. 50 cm wysokości) występuje często w wilgotnym runie leśnym. Ma liście owalne i piłkowane, zwisające kwiaty są zielonkawe lub różowawe. Owocem jest czarno-fioletowa jagoda z niebieskawym woskowym nalotem, wielkości ziarna grochu; dojrzała ma wyraźne wgniecenie na wierzchołku. Liście i jagody zbiera się latem, a następnie suszy. Stosuje się je w postaci naparu, proszku i suchego lub płynnego wyciągu. Jagody borówki czarnej zawierają antocyjanozydy i czynne substancje przeciwutleniające. W liściach znajdują się flawonoidy i garbniki.
Doświadczenia na zwierzętach wykazały, że znajdujące się w jagodach borówki czarnej antocyjanozydy działają korzystnie na najmniejsze naczynia krwionośne: zwiększają ich elastyczność, zmniejszają łamliwość i przepuszczalność. Zapobiegają gromadzeniu się płytek krwi i ochraniają kolagen przed działaniem rodników tlenowych. Wspomagają też regenerację pigmentu siatkówkowego i poprawiają zdolność przystosowania się wzroku do ciemności. Działają również ochronnie na błonę śluzową żołądka. Liście natomiast mają właściwości hipoglikemizujące (zmniejszające stężenie glukozy w surowicy). Większość tych właściwości borówki została potwierdzona w badaniach klinicznych.
Borówka czarna jest często zalecana w niewydolności żylnej i limfatycznej. We flebologii stosuje się ją w kruchości naczyń włosowatych. Ponadto jest używana w leczeniu różnych schorzeń proktologicznych (np. hemoroidów) i ginekologicznych, a także niektórych zaburzeń widzenia – poprawia zwłaszcza widzenie po zmierzchu.
Bylica pospolita
Okazała bylina, osiągająca 1,5 m wysokości, jest rozpowszechniona w całej Europie; w Polsce występuje pospolicie jako chwast na nieużytkach. Łodygi ma wzniesione, zwykle czerwononabiegłe, liście pierzastodzielne, z wierzchu ciemnozielone, pod spodem owłosione kutnerowato. Drobne kwiaty, żółtawe lub czerwonawe, są zebrane w niewielkie koszyczki, tworzące kłosokształtną wiechę.
Zbiór prowadzi się na początku okresu kwitnienia. Ziele suszy się w naturalnych warunkach (w cieniu i przewiewie). Rośliny zbierane w ogrodach lub w miejscach o żyznej, wilgotnej glebie zawierają mniej składników leczniczych niż pochodzące z miejsc suchych i nieurodzajnych. Suche ziele jest stosowane w różnych postaciach: jako napar, proszek, wyciąg, nalewka, syrop.
Gorzki smak rośliny wywołują laktony seskwiterpenowe, które mają działanie przeciwutleniające. oraz kumaryny. Bylica zawiera także fitosterole oraz olejek eteryczny o dużej zawartości cyneolu i tujonu.
Niewiele spośród przypisywanych bylicy właściwości leczniczych zostało potwierdzonych. Jej wpływ na regulację miesiączki (przypuszczalnie spowodowany obecnością fitosteroli) oraz na pobudzanie apetytu (przypisywany goryczom) należałoby dopiero udowodnić. Natomiast wydaje się mimo iż medycyna ludowa nie znała tych zastosowań, że bylica pospolita (dzięki olejkowi eterycznemu i laktonom seskwiterpenowym) działa przeciwzakaźnie i przeciwpasożytniczo.
Chmiel zwyczajny
Jest to dwupienna bylina pnąca o wijącej się łodydze i dłoniastych liściach, 3-5-klapowych, ostro ząbkowanych. Kwiaty żeńskie drobne, bez okwiatu, bladozielone, zebrane w szyszkowate kwiatostany. Po przekwitnięciu rozwijają się z nich szyszkowate owoce, tzw. szyszki chmielowe. Kwiaty męskie są zebrane w luźną wierzchotkę.
Szyszki zbiera się, gdy są jeszcze jasnozielonego koloru, suszy w temperaturze do 40°C. Wysuszone nabierają gorzkiego smaku. Używane głównie do produkcji piwa, są także surowcem farmaceutycznym. Stosowane są w postaci naparu, proszku lub wyciągów, służą też w balneoterapii jako środek uspokajający. Aromatyczny zapach roślina zawdzięcza występowaniu olejku eterycznego złożonego z mono i seskwiterpenów oraz z ich pochodnych tlenowych. Składnikami wywołującymi gorzki smak są lupulon, humulon i ich pochodne.
Działanie uspokajające i nasenne chmielu, zwłaszcza olejku eterycznego i zawartych w nim pochodnych tlenowych, zostało sprawdzone na myszach. Działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne jest wynikiem występowania kwasów goryczowych (humulonu i lupulonu) – ich pochodne i preparaty z nich otrzymywane są najskuteczniejsze. Ponadto stwierdzono, że chmiel wykazuje słabe działanie estrogenne.
Ze względu na właściwości uspokajające chmiel jest stosowany w dość ograniczonym stopniu, choć zasługuje na większe zainteresowanie w tym zakresie. W połączeniu z różnymi ziołami działającymi na ukojenie nerwów, takimi jak np. kozłek lekarski, może też działać nasennie. Ponadto potwierdzono jego skuteczność w leczeniu zaburzeń nerwowych u dzieci i dorosłych.
Chrzan pospolity
Chrzan pospolity jest byliną dorastającą do 1,5 m wysokości. Jego ojczyzną jest południowo-wschodnia Europa. Liście odziomkowe ma szerokie, jajowate, ogonkowe; liście łodygowe – siedzące. Białe kwiaty są zebrane w szczytowe wiechy. Owocem jest kulistawa łuszczyna. Zgrubiały, o białym miąższu korzeń ma barwę jasnobrązową.
Korzeń bywa imponujących rozmiarów – może osiągnąć nawet kilkadziesiąt centymetrów długości. Wykopuje się go jesienią. Przyrządza się z niego wyciągi i nalewki, dziś już rzadko. Wchodzi także w skład wielu preparatów leczniczych. Ze względu na swój ostry i cierpki smak jest świetną rośliną przyprawową.
Chrzan zawiera olejek gorczyczny, którego głównym składnikiem jest glikozyd izosiarkocyjanowy – synigryna. Substancje wonne olejku hydrolizują do licznych związków siarkowych. Chrzan pospolity zawiera dwa razy więcej witaminy C niż cytryna, a także witaminy z grupy B i sole mineralne: potas, wapń, żelazo, fosfor. Olejek gorczyczny wraz ze związkami siarkowymi sprawia, że chrzan ma właściwości odkażające i poprawiające trawienie. Duża zawartość witaminy C powoduje z kolei, że jest skuteczny w zapobieganiu szkorbutowi. Chrzan działa rozgrzewająco wywołując chwilowe podrażnienie i zaczerwienienie skóry oraz błon śluzowych.
Obecnie chrzan rzadko jest zalecany przez lekarzy, choć pobudza i ułatwia trawienie (szczególnie tłustych, ciężkostrawnych potraw). Ma również zdolność rozrzedzania wydzielin i dlatego może być stosowany w leczeniu kaszlu i zapaleniu oskrzeli. Zewnętrznie miazga z korzenia jest stosowana jako lek rumieniący.
Należy unikać stosowania czystego soku z chrzanu, a także nalewki i wyciągów z tej rośliny. Działając podrażniająco i rozgrzewająco chrzan może spowodować przekrwienia, a nawet stany zapalne. Nie należy podawać go dzieciom i osobom szczególnie wrażliwym. Olejek gorczyczny może spowodować zaczerwienienie i podrażnienie skóry.
Estragon
To francuskie zioło jest również znane jako ziele dziurawca. Estragon jest od dawna popularny w zastosowaniach kulinarnych i wzmacnianiu smaków w kuchni śródziemnomorskiej. Osoby cierpiące na cukrzycę mogą włączyć estragon do swojej diety, ponieważ oferuje potężne związki polifenolowe. Związki te obniżają poziom cukru we krwi. Dodatkowo, to zioło stymuluje apetyt, zmniejszając objawy anoreksji. Zawiera ryboflawinę, kwas foliowy i niacynę, które zwiększają tempo metabolizmu.
Jaśmin
Ta przyjemnie pachnąca roślina należy do rodziny oliwek. Herbata jaśminowa to jedna ze słynnych herbat na całym świecie. Dostarcza odpowiednią ilość przeciwutleniaczy wraz z fitoskładnikami wspomagającymi trawienie. Regularne spożywanie herbaty jaśminowej to bezpieczny sposób na osiągnięcie jasności umysłu. Przetworzone pąki jaśminu stosuje się jako aromat do syropów. Jaśmin jest szeroko uprawiany także w perfumerii.
Kocimiętka
Koty przemawiają do tego zaskakującego zioła i lubią też przeżuwać liście kocimiętki. Jej zapach jest stymulantem dla kotów dlatego zielarze uważają ją za środek relaksujący. Możesz wdychać olejek eteryczny z kocimiętki. Zioło to ma działanie moczopędne i przeczyszczające i pozwala wyeliminować odpady z organizmu bez szkody dla zdrowia. Sadzenie kocimiętki w ogrodzie wydaje się być przyjaznym dla środowiska sposobem na zabicie bakterii i innych zanieczyszczeń.
Kolendra
Kolendra jest również znana w wielu częściach świata jako pietruszka chińska i liść kolendry. Jednym z najlepszych zastosowań kulinarnych kolendry jest dodawanie posiekanych liści do pikantnych potraw. Można znaleźć wiele dań kuchni chińskiej, indyjskiej, południowo-wschodniej i meksykańskiej przyozdobionych wyborną kolendrą.
Co więcej, to zioło ma właściwości lecznicze, które pomagają przyspieszyć proces regeneracji. Zielarze uważają to za działanie moczopędne; możesz włączyć go do swojej diety w dowolnej formie, aby wypłukać toksyny, nadmiar soli oraz zanieczyszczenia z twojego organizmu.
Koper
Koper jest powszechnie znany z zastosowań leczniczych. Możesz spożyć niewielką ilość kopru, aby leczyć niestrawność w krótkim czasie. Jeśli szukasz pokarmów dla zachowania zdrowia jamy ustnej, natychmiast włącz koperek do swojej diety, ponieważ zwalcza nieświeży oddech. Zmniejszenie intensywności skurczów i obrzęków to tylko niektóre z dodatkowych korzyści związanych ze stosowaniem zioła. Miłośnicy jedzenia mogą wymyślać pyszne przepisy na ziemniaki, ryby i groszek, używając dużej ilości kopru.
Koper włoski
Koper włoski wygląda podobnie jak koperek. Koper włoski to świetna opcja do ozdobienia posiłków. Aromat i smak to nie jedyne korzyści związane z tym ziołem, ale może stać się twoją następną opcją na zdobycie witaminy A wraz z minerałami takimi jak potas i cynk.
Krwawnik pospolity
Krwawnik pospolity od zawsze znany był jako lekarstwo hamujące wszelkie krwawienia. Surowcem leczniczym krwawnika jest ziele i kwiat. Krwawnik ma dosyć gorzki smak i posiada mocne właściwości lecznicze dlatego, że zawiera flawonoidy, garbniki, achilleinę oraz cholinę. Napary krwawnika podawane doustnie są w stanie tamować małe krwawienia z przewodu pokarmowego, dlatego też roślina stosowana jest w chorobach wrzodowych i schorzeniach żołądka. Zielarze przyrządzają też z krwawnika pospolitego nalewki i wina, które spożywa się po posiłku, aby poprawić trawienie.
Lawenda
Zapach lawendy jest wszystkim dobrze znany i skutecznie zwalczy nawet fizyczne objawy spowodowane stresem. Roślinę zbiera się zazwyczaj latem, kiedy już widać jej kolor kwiatów. Po ścięciu całych kwiatostanów, lawendę suszy się w przewiewnym miejscu. Gdy chcemy przygotować z niej napar, po osuszeniu dobrze jest ją pokruszyć. Liście lawendy posiadają olejek lotny, którego składnikami są kumaryna, garbnik, żywice, gorczyce oraz octan linalilu. Roślina ta działa rozkurczowo na przewód pokarmowy, hamuje biegunką a także pobudza pracę jelit. Olejek lawendowy można zastosować podczas inhalacji przy katarze, zapaleniu płuc i bólach głowy. Lawenda to także dobre lekarstwo na bezsenność i kołatanie serca. Osoby nerwowe powinny wdychać zapach kwiatów z lawendy. Dodawanie lawendy do sosów sałatkowych jest powszechną praktyką w większości regionów świata.
Liście czerwonej maliny
Zioło to jest wzbogacone minerałami, dietetycy sugerują je kobietom w ciąży. Możesz spożywać umiarkowaną ilość zioła, aby złagodzić stany zapalne. Ponadto enzymy w liściach czerwonej maliny mogą leczyć podstawowe problemy w przewodzie pokarmowym.
Mięta pieprzowa
Mięta rośnie na terenie całej Polski, w lasach na łąkach, w rowach a, także w ogrodach i parkach. Liście mięty suszy się w warunkach naturalnych, czyli w zacienionych i przewiewnych miejscach. Mięta pieprzowa to bezpieczny sposób leczenia niestrawności. Pomaga osobom cierpiącym na zespół jelita drażliwego. Liście mięty pieprzowej zawierają olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest mentol oraz flawonoidy, sole mineralne i gorycze. Wyciąg z liści mięty pomaga przy problemach z trawieniem, dlatego że pobudza czynności wydzielnicze żołądka i wątroby, dodatkowo reguluje perystaltykę jelit, rozluźnia mięśnie gładkie dróg moczowych, żółciowych oraz jelit. Wyciąg z mięt stosuje się też w kamicy żółciowej, i chorobach wątroby.
Mniszek lekarski
Mniszek lekarski jest pełen tiaminy, ryboflawiny, kwasu pantotenowego i pirydoksyny, a także wielu flawonoidów, takich jak luteina, zeaksantyna i karoten-b. Te składniki odżywcze chronią płuca przed ciałami obcymi. Ponadto spożywanie mniszka lekarskiego może również zapobiegać wystąpieniu raka jamy ustnej.
Zobacz również: przepisy z mniszka lekarskiego
Mniszek lekarski jest też stosowany w tradycyjnej medycynie i leczeniu drobnych dolegliwości medycznych. Możesz również użyć kwiatu i korzenia rośliny do celów kulinarnych.
Nagietek lekarski
Nagietek oferuje wiele zastosowań leczniczych i oczyszczających. Kwiaty nagietka zawierają flawonoidy, karotenoidy, kwasy oleanowe, śluz oraz substancje goryczowe. Nagietek pomaga zwiększyć wydzielanie soku żołądkowego i żółci przy transporcie do dwunastnicy, dlatego stosują go osoby borykające się z problemami żołądkowymi. Roślina przyspiesza także regeneracje skóry i poprawia jej kondycję. Maść nagietkowa ma zastosowanie w szpitalach, aby złagodzić rany pooperacyjne. Trzeba dodać, że kwiaty rośliny wrażliwe są na zmiany temperatury oraz wilgotności.
Oregano
Oregano należy do rodziny jasnowatych i jest podstawową przyprawą w kuchni amerykańskiej i włoskiej. Roślinę można łatwo uprawiać w ogródku domowym i w ten sposób można cieszyć się świeżym aromatem zioła przez cały rok. Oregano cechuje gorzkawy, nieco pikantny smak i charakterystyczny ostry aromat. Używa się go głównie do wzbogacenia smaku sałatek, dań mięsnych, pizzy, sosów oraz oliw i octów. Oprócz zastosowań kulinarnych oregano dostarcza cynk, miedź i potas, które wzmacniają tkanki łączne w organizmie.
Pietruszka
To wszechstronne zioło ma gorzki smak, ale poprawia aromat potraw. Przyrządzanie potraw ze świeżą zieloną pietruszką sprawia, że wyglądają one bardzo atrakcyjnie. Ponadto możesz zrównoważyć smak gulaszu za pomocą kilku posiekanych listków pietruszki. Zielarze zalecają codzienne spożywanie pietruszki, aby nie dopuścić do dolegliwości żołądkowych. Ponadto pietruszka leczy biegunkę i nudności ma właściwości kojące i lecznicze, dzięki czemu jest skuteczną opcją w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej i stanów zapalnych ciała. Możesz z niej pozyskać witaminy A i C.
Pokrzywa
Pokrzywa inaczej zwana pokrzywą dwupienną, wielką, parzącą oraz żagajką. Rośnie wszędzie za wyjątkiem wysokich terenów górskich. Przed kwitnieniem zbiera się jej liście i pędy, natomiast korzenie pokrzywy wykopuje się początkiem wiosny. Ziele pokrzywy zawiera cenne witaminy tj. C, K, B5, a także sporo minerałów np.: miedź, mangan, żelazo, kobalt, cynk, krzem, molibden. Pokrzywa ma właściwości moczopędne, które są pomocne w leczeniu chorób układu moczowego tj. kamica nerkowa, skąpomocz. Przyrządzając napar z pokrzywy usprawnimy nim przemianę materii oraz oczyścimy układ pokarmowy i pomożemy również wyregulować pracę trzustki, wątroby, a także żołądka.
Zobacz również: przepisy z pokrzywy
Rozmaryn
Od kulinarnych po lecznicze, zastosowania rozmarynu są nieograniczone. Nadaje on pikantny smak mięsu, kurczakowi i pieczonym warzywom. Łagodny zapach zioła koi umysł i wspomaga koncentrację. Rozmaryn jest łatwy do sadzenia i kwitnie wiosną.
Rumianek
Roślina najczęściej rośnie na polach uprawnych, ścierniskach i nieużytkach. Rumianek pomocny jest w leczeniu dolegliwości zdrowotnych szczególnie problemów z trawieniem, działa przeciwzapalnie antyseptycznie oraz wiatropędnie. Od dziesięcioleci jest częścią tradycyjnej medycyny. Zaleca się włączyć herbatę rumiankową do każdej diety, aby odeprzeć czynniki przyczyniające się do zaburzeń żołądka. Co więcej, jest to idealna opcja herbaciana dla przyszłych matek, ponieważ leczy nudności bez szkody dla ich zdrowia. W tradycyjnych praktykach herbatę rumiankową stosowano w celu obniżenia intensywności stanu zapalnego ciała. Ponadto, jeśli wystąpi łagodna gorączka, spróbuj wypić ciepłą herbatę rumiankową, aby obniżyć temperaturę ciała.
Stewia
Zielarze i eksperci ds. zdrowia zalecają stewię, ponieważ działa ona jak naturalny słodzik. Ma zero kalorii i wysoką wartość odżywczą. Jeśli cierpisz na cukrzycę możesz zastąpić niskokaloryczne substancje słodzące tymi wyprodukowanymi ze stewii. Możesz również dodać posiekane liście stewii do sałatek, aby przygotować posiłek o dużej zawartości składników odżywczych.
Szałwia lekarska
Szałwia poprawia smak i jakość sosów oraz dań mięsnych. Oprócz zastosowań kulinarnych liście szałwii będą pomocne w łagodzeniu wzdęć, bólu brzucha czy biegunki, natomiast napary i nalewki z szałwii ułatwią trawienie. Odwar z liści warto zastosować podczas miesiączki, gdyż pomoże on ukoić dolegliwości bólowe, a podczas menopauzy, złagodzi uderzenia gorąca i ograniczy występowanie potów nocnych. Osoby z problemem krwawiących dziąseł powinny przecierać dziąsła świeżym listkiem szałwii.
Szczypiorek
Szczypiorek należy do rodziny roślin czosnkowatych i nazywa się je również doskonałymi ziołami. To prawda, że dobra kuchnia jest niekompletna bez wszechstronnego szczypiorku ziołowego. Ponadto, jego subtelny smak dobrze komponuje się ze sałatkami, jajami , ziemniakami i zupami. Zioło to nie tylko uzupełnia kwaśną śmietanę, ale dostarcza ogromną ilość witaminy C wraz z beta karotenem. Jeśli nie jesteś fanem suplementów, spróbuj spożywać witaminę C przez szczypiorek.
Trawa cytrynowa
Trawa cytrynowa jest siłą napędową witaminy C i odgrywa znaczącą rolę w hamowaniu rozprzestrzeniania się komórek rakowych w twoim ciele. Możesz również uzyskać beta-karoten z zioła, który leczy stany zapalne oka w krótkim czasie. Trawa cytrynowa ma silny smak cytryny, dzięki czemu wybrane posiłki są smaczniejsze. Ponadto możesz przygotować sobie ciepłą filiżankę herbaty z trawy cytrynowej przed pójściem spać, aby uzyskać dodatkowe składniki odżywcze.’
Tymianek
Nie zdołasz przygotować smacznych dań kuchni włoskiej, śródziemnomorskiej lub francuskiej bez dodania odrobiny świeżego tymianku. Tymianek należy dodawać do jagnięciny, drobiu lub dowolnego dania zawierającego pomidory, aby poprawić jego smak. Kiedy chcemy dodać aromat fasolom , jajom i warzywom, tymianek będzie najodpowiedniejszą przyprawą. Zioło to dobrze komponuje się z różnymi przepisami na zupy i gulasze. Ponadto delikatne liście tymianku zawierają mnóstwo składników odżywczych i enzymów, które pomagają utrzymać metabolizm.
Ziele dziurawca
Ta roślina znana jest również jako świętojańskie ziele św. Jana. Nazwa dziurawiec powiązana jest ze zbiorniczkami olejków eterycznych występujących na liściach rośliny. Surowcem dziurawca są kwiaty i w pełni ścięte kwiatostany razem z liśćmi. Chociaż to zioło nie jest używane do gotowania lub marynowania, zawiera enzymy, które stymulują mózg. Ziele dziurawca zwyczajnego jest szeroko stosowane w lekach ziołowych w leczeniu zaburzeń psychicznych, w tym lęku i depresji.
Wyciąg z dziurawca uznawany jest za najlepszy lek przeciwko niestrawności. Dziurawiec może wchodzić w interakcje z różnymi lekami – obniża skuteczność tabletek antykoncepcyjnych, nasila działanie leków antydepresyjnych oraz wzmacnia działanie witaminy K.
Żywokost
Żywokost lekarski to zioło lecznicze, które od wieków jest częścią tradycyjnej medycyny. Prawdą jest, że nie można spożywać żywokostu dlatego, że posiada szkodliwe dla wątroby substancje. Zioło jest jednak doskonałym składnikiem, który stosuje się w okładach i maściach ze względu na swoje właściwości antybakteryjne, łagodzi podrażnienia, objawy łuszczycy oraz zapobiega tworzeniu się odleżyn. W większości przypadków jest również stosowane do produkcji herbaty. Korzystne substancje, które zawiera korzeń żywokostu przyśpieszą gojenie się ran i osłonią błony śluzowe.
Bez wątpienia zioła nie mają negatywnego wpływu na nasze zdrowie. Nadal zalecamy skonsultowanie się z lekarzem w przypadku dolegliwości zdrowotnych lub obrażeń, aby uzyskać odpowiednie leczenie. Pamiętaj, że nie każde zioło ma zastosowanie kulinarne. Dowiedz się więc o zastosowaniu niektórych ziół przed włączeniem ich do swojej diety.
