Łuszczyca to choroba przewlekła, która dotyka około 2% społeczeństwa. Dotychczas nie wyjaśniono wszystkich przyczyn tej choroby, jednak zwykle uznaje się, że łuszczyca ma podłoże genetyczne i autoimmunologiczne. Choroba ta nie jest zakaźna, jednak może negatywnie wpływać na stan psychiczny chorego.
Łuszczyca: rodzaje
Łuszczyca jest chorobą nawracającą i przewlekłą, a leczenie możliwe jest dopiero po rozpoznaniu konkretnego rodzaju choroby. Podstawowe rozróżnienie wskazuje na dwie kategorie, tj. typ I (młodzieńczy, o cięższym przebiegu) i typ II (łuszczyca dorosłych, ujawniająca się po 40 roku życia, o lżejszym przebiegu). Dodatkowo, można wyróżnić następujące rodzaje łuszczycy:
- łuszczyca paznokci – pojawić się może onycholiza, zagłębienia w płytce oraz występowanie plamy olejowej,
- łuszczyca skóry
- łuszczyca krostkowa
- łuszczyca głowy – przypomina łojotokowe zapalenie skóry,
- łuszczyca stawowa – najbardziej niebezpieczna odmiana, która może prowadzić do inwalidztwa.
Łuszczyca: rozpoznanie i sposób leczenia
Pierwsze objawy łuszczycy najczęściej pojawiają się na łokciach, kolanach oraz paznokciach i owłosionej skórze głowy. U pacjentów z łuszczycą można zaobserwować dodatkowo gorączkę, obrzęki stawów, a także niewydolność serca i nerek. Bardzo duże znaczenie ma szybkie rozpoznanie łuszczycy oraz wdrożenie leczenia. W przypadku zauważania u siebie objawów, warto wejść na stronę https://www.medicover.pl/lekarze/dermatolog/warszawa,sl,s i znaleźć odpowiedniego dermatologa. Szczególne znaczenie ma rozpoznanie łuszczycy oraz wykluczenie w trakcie diagnozy innych chorób takich jak grzybica, kiła, łupież pstry, kontaktowe zapalenie skóry i inne.
Do ogólnych celów leczenia łuszczycy można zakwalifikować przede wszystkim poprawę życia i codziennego funkcjonowania pacjenta, uzyskanie długotrwałej remisji oraz zmniejszenie negatywnego wpływu leków na organizm osoby chorej. Istnieje wiele sposobów leczenia łuszczycy, wśród których można wyróżnić następujące:
- stosowanie leków miejscowych,
- fototerapia, fotochemioterapia,
- leki ogólne,
- dodatkowo polecana jest aktywność fizyczna, unikanie stresu i alkoholu oraz dbanie o prawidłowy styl odżywiania.
U 70% pacjentów wystarcza wprowadzenie leków miejscowych, a przede wszystkim takich z kortykosteroidami. Należy zaznaczyć, że łuszczyca jest chorobą nawracającą, dlatego tak ważne jest regularne leczenie. Ciągłe stosowanie kortykosteroidów daje jednak negatywne rezultaty takie jak bielactwo, zanik skóry, ścieńczenie skóry, a nawet zaostrzenie łuszczycy. Właśnie dlatego czasami konieczne jest stosowanie preparatów dziegciowych lub fototerapii. W ostatnich latach nastąpił spory rozwój wiedzy na temat tej choroby, dlatego też rokowania dla pacjentów są dobre.
