Terminem menopauza określa się ostatnią miesiączkę w życiu kobiety. Menopauza wyznacza koniec naturalnej zdolności kobiety do zajścia w ciążę oraz urodzenia dziecka. Czas kilku lat przed zakończeniem jajeczkowania to przekwitanie (klimakterium).
Okres ten wiąże się z wygasaniem czynności jajników, czego następstwem są zmiany stężeń hormonów płciowych, odpowiedzialne za występujące wtedy objawy.
Menopauza występuje najczęściej między 45 a 55 rokiem życia, średnio w wieku 51 lat. Jest to proces naturalny, który przechodzi każda kobieta. Powoduje on liczne zmiany zarówno w sferze fizycznej, jak i psychicznej.
OBJAWY MENOPAUZY
Symptomatologia klimakterium jest bardzo bogata i zróżnicowana, każda kobieta przechodzi ten okres nieco inaczej.
Występują takie objawy, jak:
- zmniejszenie częstości i obfitości krwawień miesięcznych; czasem jest odwrotnie – miesiączki są długie i obfite, pojawiają się też plamienia
- uderzenia gorąca (wary), czyli nagłe uczucie ciepła, obejmującego głowę, szyję, czasem tułów
- nocne poty, czasem zlewne
- uczucie kołatania serca
- drażliwość, uczucie lęku, przygnębienie, bezsenność, depresja, zaburzenia koncentracji i pamięci, zmęczenie, zawroty i bóle głowy, utrata motywacji
- mrowienie, drętwienie rąk, bóle kostno-stawowe
- utrata zainteresowania seksem i brak satysfakcji ze współżycia, suchość pochwy powodująca ból przy współżyciu
- wiotczenie skóry, która staje się sucha i przybywa na niej zmarszczek; na twarzy zaczynają rosnąć włosy, jak u mężczyzny (hirsutyzm)
- zaburzenia kontroli oddawania moczu, do nietrzymania moczu włącznie.
W czasie przekwitania zanika ochronny wpływ estrogenów na naczynia, przez co szybciej zaczyna rozwijać się miażdżyca, a odwapnienie kości powoduje powstanie osteoporozy.
PRZYCZYNY MENOPAUZY
Przyczyną przekwitania i menopauzy jest naturalny proces wygasania czynności jajników, polegający na zmniejszaniu się liczby pęcherzyków zawierających komórki jajowe oraz na spadku wytwarzania estrogenów i progesteronu (hormonów płciowych żeńskich). Wiele tkanek i narządów w żeńskim ustroju jest wrażliwych na ich działanie, dlatego ich niedobór i tym samym przewaga androgenów (hormonów męskich, które są również produkowane przez organizm kobiety) powoduje liczne zmiany prowadzące do wystąpienia objawów.
DIAGNOSTYKA MENOPAUZY
Diagnostyka menopauzy i jej powikłań polega na:
- przeprowadzeniu wywiadu i badania ginekologicznego, które pomagają wysunąć podejrzenie, że zgłaszane objawy są związane z okresem około menopauzalnym; należy wiedzieć, że menopauzę można rozpoznać wtedy, gdy kobieta nie miesiączkuje co najmniej 12 miesięcy
- pobieraniu wymazu z szyjki macicy
- wykonaniu USG przezpochwowego w celu oceny endometrium (błony śluzowej jamy macicy)
- badaniu gruczołów piersiowych i pomiarze ciśnienia tętniczego krwi
- oznaczeniu stężenia hormonów i poziomu cholesterolu
- dodatkowo można wykonać badanie densytometryczne kości, służące do oceny ich gęstości oraz badanie rozmazów z pochwy.
LECZENIE MENOPAUZY
Najskuteczniejszą metodą leczenia jest hormonalna terapia zastępcza (HTZ), polegająca na przyjmowaniu żeńskich hormonów, które zastępują naturalną czynność jajników.
Zadaniem HTZ jest:
- zniesienie lub zmniejszenie nasilenia dokuczliwych objawów
- zapobieganie skutkom nasilających się w tym czasie zaburzeń metabolicznych
- opóźnienie starzenia
- profilaktyka powikłań (osteoporoza, zaburzenia w układach moczowym oraz płciowym).
Przed rozpoczęciem kuracji wymagana jest wizyta u lekarza oraz przeprowadzenie dodatkowych badań.
Nie wolno stosować HTZ w przypadku:
- raka piersi
- raka błony śluzowej macicy
- krwawień z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie
- choroby zakrzepowo-zatorowej
- ciężkich chorób wątroby
- nieuregulowanego nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, po przebytym zawale.
Brakujące hormony można podawać w postaci:
- tabletek
- plastrów i żeli przezskórnych
- aerozolu (donosowo)
- zastrzyków domięśniowych (co 4-6 tygodni)
- globulek dopochwowych oraz implantów podskórnych (zakładanych co 6 miesięcy).
Każde nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych wymaga wizyty u ginekologa w celu rozpoznania jego przyczyny.
PORADY LEKARZA – MENOPAUZA
✓ NALEŻY:
- stosować zdrową dietę ubogą w tłuszcze, z dużą ilością owoców, warzyw, produktów zbożowych i przetworów mlecznych
- wykonywać regularnie ćwiczenia fizyczne, pomagające kontrolować masę ciała, zmniejszające uderzenia gorąca, zwiększające wytrzymałość kości i poprawiające samopoczucie
- stosować kremy nawilżające
- stosować częste kąpiele higieniczne oraz natryski zimną wodą, ze względu na wzmożoną potliwość i wary
- stosować kąpiele mineralne i borowinowe w celu poprawy ogólnej kondycji organizmu, napięcia skóry i lepszego samopoczucia
- stonować akupunkturę, skuteczną zwłaszcza w zespołach bólowych.
✓ NIE NALEŻY:
- palić papierosów, co dodatkowo przyspiesza zanik jajeczkowania o około 2 lata
- spożywać alkoholu.
Rodzaj terapii dla danej kobiety zależy od wielu czynników i o jego doborze powinien zadecydować lekarz.
Po konsultacji z lekarzem można stosować:
- roślinne leki uspokajające
- ziele pluskwicy w postaci wyciągów i preparatów doustnych jako środek estrogenny
- owoc witeksu czczonego
- mieszanki preparatów ziołowych złożone z:
- szyszek chmielowych
- kwiatu grzybienia
- kwiatu jasnoty białej
- kwiatu przelotu
- kory kaliny koralowej
- J mieszanki ziołowe złożone z:
- korzenia kozłka lekarskiego (waleriany)
- liścia melisy
- kwiatu nagietka
- ziela tasznika
- ziela przymiota kanadyjskiego ziela przywrotnika.