Lamblioza jest powszechną chorobą pasożytniczą przewodu pokarmowego wywoływaną przez pierwotniaka Giardia intestinalis (Giardia lamblia).

OBJAWY GARDIOZY

Zakażenie pasożytem rzadko wywołuje objawy kliniczne i zwykle (u 90% zakażonych) ma charakter bezobjawowy.

U pozostałego odsetka zakażonych objawem dominującym jest biegunka.

  • uczucie osłabienia
  • bóle brzucha
  • wzdęcia
  • utrata masy ciała
  • oddawane stolce są tłuszczowe (stolce mają dużą zawartość tłuszczu, są papkowate i cuchnące)
  • u dzieci lamblioza może objawiać się nieokreślonymi bólami brzucha oraz spadkiem łaknienia.

Przebieg choroby w postaci objawowej jest najczęściej przewlekły (może trwać kilka tygodni) oraz nawracający. Pierwsze zakażenie wywołuje inne objawy kliniczne niż następne inwazje. Ponowne zakażenie pasożytem może przybrać postać kilku różnych zespołów klinicznych.

Zespoły kliniczne występujące przy powtórnym zakażeniu pierwotniakiem:

  • zespół dyspeptyczny z nieokreślonymi bólami brzucha i utratą łaknienia
  • zespół rzekomowrzodowy – występują bóle brzucha zlokalizowane w nadbrzuszu
  • zespół biegunkowy – objawem dominującym jest biegunka
  • zespół alergiczny – mogą występować zmiany skórne, biegunka, stany podgorączkowe.

PRZYCZYNY GARDIOZY

Chorobę wywołuje pierwotniak Giardia intestinalis należący do wiciowców. Pasożyt ma 4 pary wici, które umożliwiają mu intensywne przemieszczanie się. Występuje on w postaci trofozoitu (postaci dojrzałej) i cysty.

Trofozoity pasożytują w jelicie cienkim, przemieszczając się w powierzchownej warstwie błony śluzowej lub wchodząc w interakcje z komórkami absorpcyjnymi jelita cienkiego, tj. enterocytami. Giardia intestinalis powoduje niszczenie rąbka szczoteczkowego jelita i może doprowadzać do spłaszczenia kosmków jelitowych i zaburzeń we wchłanianiu substancji odżywczych.

Cysty są postacią inwazyjną dla człowieka i pojawiają się w kale osoby zarażonej po 6-15 dniach od zakażenia.

Do zakażenia może dojść na skutek kontaktu z osobą zarażoną, poprzez skażony cystami pokarm lub zanieczyszczoną wodę.

DIAGNOSTYKA

Chorobę diagnozuje się m.in. na podstawie wywiadu lekarskiego, analizy stwierdzonych objawów klinicznych oraz wnikliwego badania lekarskiego. Najważniejszą rolę w potwierdzaniu diagnozy odgrywa badanie kału na obecność trofozoitów Giardia intestinalis oraz badania serologiczne kału. Ponadto wykonuje się również badania treści dwunastniczej przy użyciu specjalnej sondy.

LECZENIE GARDIOZY

Należy zasięgnąć porady lekarskiej w przypadku podejrzeń, że stwierdzane objawy odpowiadają lambliozie. Leczy się wszystkie osoby w otoczeniu chorego, niezależnie od tego, czy mają objawy choroby czy też nie. Wdrożenie następujących zasad jest kluczowe w zapobieganiu zakażeniu pierwotniakiem Giardia intestinalis.

PORADY LEKARZA

 NALEŻY:

  • przestrzegać zasad higieny osobistej (szczególnie podczas podróży do krajów tropikalnych i krajów o niskim poziomie sanitarnym)
  • regularnie myć ręce, w szczególności przed jedzeniem, przed przyrządzaniem posiłków i po oddaniu stolca
  • dokładnie myć owoce i jarzyny przed spożyciem.

 NIE NALEŻY:

  • spożywać pokarmów o nieznanym pochodzeniu
  • spożywać zanieczyszczonej wody, wody z rzek, jezior i innych otwartych zbiorników wodnych
  • kąpać się w zbiornikach z brudną wodą zanieczyszczoną ściekami.
Więcej z kategorii: Choroby zakaźne i pasożytnicze