Łupież łojotokowy opisuje się jako drobno płatowe złuszczanie skóry gładkiej lub owłosionej skóry głowy z różnie nasilonym łojotokiem.
OBJAWY ŁUPIEŻU ŁOJOTOKOWEGO
Łupież owłosionej skóry głowy:
Zwykły:
- drobne, białe łuski, zlokalizowane na niezmienionej zapalnie skórze.
Tłusty:
- żółte, tłuste strupy, mocno przylegające do podłoża
- stan zapalny skóry
- przerzedzenie włosów
- świąd.
Najczęstsze lokalizacje zmian:
- skóra głowy
- brwi
- rzęsy
- skóra twarzy
- kończyny.
Łupież skóry gładkiej jest zlokalizowany najczęściej na twarzy oraz kończynach i ma charakter białych, dobrze odgraniczonych ognisk. Występuje zwykle u dzieci.
PRZYCZYNY ŁUPIEŻU ŁOJOTOKOWEGO
Podłożem choroby jest łojotok. Ważną rolę w powstawaniu choroby odgrywa również zakażenie grzybem drożdżopodobnym.
DIAGNOSTYKA
Chorobę rozpoznaje się na podstawie:
- wywiadu lekarskiego
- analizy stwierdzonych objawów klinicznych
- wnikliwego badania lekarskiego.
LECZENIE
Należy zasięgnąć porady lekarskiej, jeśli łupież utrzymuje się lub występują objawy towarzyszące (nasilony świąd skóry głowy, zmiany skórne o innym niż opisany charakterze).
Leczenie jest długotrwałe i opiera się na stosowaniu płynów i kremów oraz szamponu z ketokonazolem.
PORADY LEKARZA
✓ NALEŻY:
- w przypadku łupieżu zwykłego stosować łagodne szampony przeciwłupieżowe do codziennej pielęgnacji
- w przypadku łupieżu zwykłego o znacznym nasileniu stosować szampony zawierające mieszaninę dziegci, działające przeciwświądowo
- w łupieżu tłustym stosować szampony zawierające ketokonazol.
✓ NIE NALEŻY:
- zapominać o codziennej pielęgnacji ciała i dbałości o higienę osobistą
- stosować ketokonazolu w ciąży ani podczas karmienia piersią bez konsultacji lekarskiej.
