Astma oskrzelowa (dychawica oskrzelowa) jest przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych, przebiegającą z napadami kaszlu, duszności, świszczącego oddechu oraz odwracalnym skurczem oskrzeli. Skurcz oskrzeli ustępuje samoistnie lub pod wpływem leczenia.

Astma może mieć tło:

  • alergiczne
  • niealergiczne.

Szacuje się, że w Polsce na astmę oskrzelową choruje około 5% społeczeństwa, znacznie częściej występuje ona u dzieci. Często obserwuje się rozwinięcie astmy u osób, które wcześniej chorowały na inne choroby alergiczne.

Układa się to w tzw. marsz alergiczny: alergia pokarmowa -> wyprysk atypowy -> katar sienny -> astma.

OBJAWY ASTMY OSKRZELOWEJ

  • suchy kaszel
  • duszność wydechowa; charakterystyczne dla astmy są napady duszności, głównie nad ranem
  • uczucie ucisku w klatce piersiowej
  • świszczący oddech.

Astma alergiczna może współwystępować z alergicznym nieżytem nosa i alergicznym zapaleniem spojówek. Choroba przebiega z okresami zaostrzeń i okresami bezobjawowymi.

Główną cechą astmy jest występowanie tzw. napadów. Pacjent odczuwa wówczas nasilanie się wymienionych wyżej dolegliwości oraz dodatkowo doznaj e uczucia lęku. Chory domaga się świeżego powietrza, jest bardzo niespokojny. Wynika to z faktu, że ataki wywołują wiele negatywnych emocji.

W zależności od nasilenia objawów, częstości występowania napadów oraz reakcji na leczenie wyróżnia się astmę:

  • dobrze kontrolowaną
  • częściowo kontrolowaną
  • źle kontrolowaną.

Astma zawodowa:

Astma zawodowa rozwija się u osób pracujących w specyficznych warunkach pracy, np. u piekarzy. Czasami konieczna jest zmiana miejsca pracy.

PRZYCZYNY ASTMY OSKRZELOWEJ

Wśród czynników predysponujących do rozwoju astmy wymienia się:

  • obciążenie genetyczne
  • infekcje wirusowe oskrzeli we wczesnym dzieciństwie
  • występowanie innych chorób alergicznych (marsz alergiczny).

Astma występuje częściej u osób:

  • mieszkających w mieście
  • palących tytoń
  • otyłych.

Astmę alergiczną wywołuje kontakt z alergenami, takimi Jak:

  • pyłki roślin
  • roztocza kurzu domowego (najczęstsza przyczyna w Polsce)
  • zanieczyszczenia powietrza
  • dym tytoniowy
  • sierść zwierząt.

Astmę niealergiczną wywołują:

  • nagła zmiana temperatury otoczenia
  • silne emocje (stres oraz radość)
  • infekcje
  • wysiłek fizyczny
  • leki.

DIAGNOSTYKA ASTMY OSKRZELOWEJ

Diagnostyka obejmuje:

  • opis objawów przez pacjenta
  • badanie lekarskie
  • badanie spirometryczne – spirometr jest urządzeniem, które pozwala wykazać, ile powietrza przepływa przez drogi oskrzelowe w danym czasie, czy występuje skurcz oskrzeli i czy jest on odwracalny.

LECZENIE ASTMY OSKRZELOWEJ

Leki przyjmowane przez chorych na astmę można podzielić na przyjmowane raźnie, w razie nasilenia dolegliwości oraz przyjmowane stale i mające na celu kontrolę przebiegu astmy oraz niedopuszczenie do wystąpienia napadu. W zależności od wyjściowego nasilenia objawów oraz wyniku badania spirometrycznego dobiera się odpowiednie dla danego pacjenta dawki leków. Preferowane w astmie jest wziewne podawanie leków, gdyż umożliwia to szybkie działanie miejscowe, i ma bardzo znikome działanie ogólnoustrojowe.

Do wziewnego podawania leków stosuje się różne inhalatory:

  • pneumatyczny (nebulizator)
  • ciśnieniowy
  • proszkowy.

Wybór zależy od wieku oraz preferencji pacjenta.

U młodych osób można zastosować terapię swoistą w postaci odczulania. Polega ono na podawaniu podskórnie bardzo małej ilości alergenów o wzrastającym stężeniu w kolejnych dawkach. W ten sposób hartuje się układ immunologiczny w kontakcie z danym alergenem.

Leczenie trwa ponad 3 lata.

Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkiej reakcji ogólnoustrojowej, odczulanie można przeprowadzać jedynie w specjalistycznych poradniach.

PORADY LEKARZA

 NALEŻY:

  • dowiedzieć się jak najwięcej na temat choroby
  • regularnie dokonywać pomiaru tzw. szczytowego przepływu powietrza przez oskrzela za pomocą pikflometru
  • nosić przy sobie leki do przerywania napadu.

 NIE NALEŻY:

  • palić papierosów
  • narażać się na kontakt z czynnikiem uczulającym
  • zaniedbywać kondycji fizycznej.
Więcej z kategorii: Choroby układu oddechowego