Drożdżyca (kandydoza) jest to zakażenie grzybicze atakujące skórę i błony śluzowe (np. jamę ustną, pochwę). Wywołują je grzyby zwane drożdżaka-mi (z rodzaju Candida, stąd inna nazwa: kandydoza), najczęściej gatunek Candida albicans – zakażenie przez niego wywołane nazywa się bielnicą.

OBJAWY DROŻDŻYCY

Objawy zależą od lokalizacji zmian (miejsca zakażenia).

Objawy drożdżycy narządów płciowych u kobiet

  • upławy w postaci gęstej, przypominającej twaróg wydzieliny z pochwy
  • serowate naloty na ścianach pochwy
  • zaczerwienienie, świąd (zwłaszcza przed miesiączką), bolesność wokół narządów płciowych, a czasem też wokół odbytu, nasilające się nocą
  • pieczenie, ból pochwy podczas stosunku
  • dolegliwości przy oddawaniu moczu
  • wysypka z białymi, łuszczącymi się pasmami w okolicy narządów płciowych lub pod piersiami

Czasami dolegliwości nie występują.

1/3 chorujących kobiet nie wie, że ma drożdżycę, mogą więc stać się źródłem zakażenia dla partnera.

Objawy drożdżycy narządów płciowych u mężczyzn

  • zaczerwienienie i obrzmienie narządów płciowych, zwłaszcza żołędzi członka
  • czerwona wysypka z łuszczącymi się białymi pasmami
  • w okolicy odbytu, w pachwinach i na członku, gęsta, podobna do ropy wydzielina z członka, czasem białawy, nieprzyjemnie pachnący nalot na żołędzi, zwłaszcza w rowku zażołędnym
  • wrażliwość na ból w okolicy narządów płciowych, ból przy i po stosunku lub w trakcie oddawania moczu.

Objawy drożdżycy związane z przewodem pokarmowym

  • biały nalot na języku i błonie śluzowej jamy ustnej i gardła (u niemowląt tzw. pleśniawki)
  • zajady, czyli drożdżakowate zapalenie kącików ust
  • bolesność języka
  • spadek apetytu.

Objawy drożdżycy związane ze skórą:

  • zmiany między palcami dłoni, stóp oraz w fałdach skórnych i innych okolic ciała
  • zmiany w obrębie paznokci (pogrubiałe, o zmienionej barwie, łatwo się i kruszące i schodzące) oraz wałów paznokciowych.

W drastycznych przypadkach załamania odporności choroba przybiera postać drożdżycy ogólnoustrojowej, która atakuje narządy wewnętrzne i stanowi zagrożenie życia.

PRZYCZYNY DROŻDŻYCY

Do rozwoju drożdżycy predysponują wszystkie stany, w których odporność organizmu jest osłabiona. Fizjologicznie istnieje równowaga między ludzkim ustrojem a grzybami, które bytują na skórze lub błonach śluzowych.

Do zaburzenia tej równowagi przyczyniają się:

  • coraz szersze stosowanie antybiotyków, które zabijają również pożyteczne drobnoustroje żyjące w ludzkim organizmie, stwarzając dogodne warunki do wkroczenia na ich miejsce np. drożdżaków
  • niektóre choroby (np. AIDS) lub leki (leki immunosupresyjne) znacznie obniżające odporność
  • przewlekłe przemęczenie i stany wyczerpania
  • uszkodzenia błony śluzowej okolic płciowych (np. podczas stosunku lub przez zadrapanie)
  • zmiany hormonalne powstające podczas przyjmowania doustnych tabletek antykoncepcyjnych oraz w trakcie trwania ciąży
  • cukrzyca
  • niedokrwistość wywołana niedoborem żelaza
  • noszenie obcisłej, zatrzymującej wilgoć bielizny.

DIAGNOSTYKA DROŻDŻYCY

Kiedy podejrzewa się drożdżycę narządów płciowych, powinno się zawsze przeprowadzić badania laboratoryjne. Jedną z najbardziej pewnych metod jest bezpośrednie badanie mikroskopowe wydzieliny pobranej z narządów płciowych i wykonanie jej posiewu. Można zastosować też testy określające rodzaj grzyba – „winowajcy”. Trzeba również wykluczyć inne przyczyny dolegliwości oraz choroby, które doprowadziły do rozwoju drożdżaków.

W tym celu wykonuje się badania w kierunku:

W drożdżycy narządów płciowych obydwoje partnerzy powinni się leczyć!

LECZENIE DROŻDŻYCY

Terapia obydwojga partnerów znacznie zwiększa szanse na pełne wyleczenie choroby.

W leczeniu drożdżycy u mężczyzn stosuje się kremy i żele natomiast u kobiet, tabletki dopochwowe, globulki, tampony oraz kremy i żele. Wszystkie te preparaty zawierają środki przeciwgrzybicze. W zależności od danego preparatu terapia trwa od 3 do 14 dni.

Stosuje się również:

  • wysokie dawki leków, wykorzystywane jednorazowo
  • przeciwgrzybiczą kurację doustną (takie leczenie może trwać 1-14 dni)
  • leczenie skojarzone (jednocześnie miejscowe i ogólne), zwykle zaleca się kobietom mającym częste nawroty choroby albo po niepowodzeniu terapii miejscowej lub ogólnej
  • pędzlowanie preparatami odkażającymi oraz żele do smarowania w przypadku drożdżycy w obrębie jamy ustnej u niemowląt i małych dzieci
  • u dorosłych zastosowanie mają dostępne w aptece bez recepty tabletki do ssania zawierające substancje o działaniu odkażającym.

PORADY LEKARZA

 NALEŻY:

  • pić jogurt z żywymi kulturami bakterii w celu zapobiegania infekcji drożdżakami
  • dbać o higienę osobistą
  • nosić luźną, bawełnianą bieliznę
  • zapobiegać odparzeniom
  • stosować podczas stosunków żele nawilżające, które zmniejszają ryzyko powstania mikro urazów.

 NIE NALEŻY:

  • dopuścić do rozwoju infekcji, gdyż grzybica jest trudna do całkowitego wyleczenia.

Po konsultacji z lekarzem można stosować:

  • nasiadówki z wyciągu z kwiatu nagietka, który jest składnikiem wielu farmakologicznych preparatów dopochwowych
  • mieszanki ziołowe do higieny intymnej z wyciągiem:
    • rdestu ptasiego
    • liści szałwi
  • liści pokrzywy
  • kory dębu
  • kwiatu rumianku.

Należy pamiętać, że zmiany w jamie ustnej u dziecka mogą powodować ból oraz trudności w przyjmowaniu pokarmów, zwłaszcza o drażniącym smaku, np. kwaśnym.