Hiperaldosteronizm jest to nadmierne wydzielanie aldosteronu produkowanego w korze nadnerczy. Aldosteron jest mineralokortykosteroidem, który zmniejsza wydalanie wody i sodu, a zwiększa wydalanie potasu.

Rodzaje hiperaldosteronizmu:

  • pierwotny (zespół Conna)
  • wtórny.

OBJAWY HIPERALDOSTERONIZMU

Jednym z głównych objawów wzmożonej produkcji aldosteronu jest nadciśnienie tętnicze.

Objawy towarzyszące:

  • bóle głowy
  • zwiększone pragnienie
  • oddawanie zwiększonej ilości moczu
  • przyspieszona akcja serca
  • zawroty głowy
  • osłabienie mięśni
  • uczucie zmęczenia
  • drżenie mięśniowe.

PRZYCZYNY HIPERALDOSTERONIZMU

Hiperaldosteronizm pierwotny może być następstwem łagodnego guza w obrębie kory nadnerczy. Zwiększona produkcja aldosteronu jest również wynikiem przerostu jednego lub obu nadnerczy.

Jeżeli wzrost stężenia aldosteronu wywołany jest innymi chorobami (np. chorobami nerek), mówi się o hiperaldosteronizmie wtórnym.

DIAGNOSTYKA HIPERALDOSTERONIZMU

Diagnostyka opiera się na wykonaniu następujących badań:

  • podstawowych badań biochemicznych (m.in. stężenie potasu, sodu, magnezu, gazometria)
  • poziomu hormonów kory nadnerczy (m.in. stężenie aldosteronu, aktywność reninowa osocza)
  • tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego
  • scyntygrafii (pozwala na wykrycie guzów o wielkości do 1,5 cm).

LECZENIE HIPERALDOSTERONIZMU

Całkowite ustąpienie objawów jest możliwe dzięki operacji usunięcia guza kory nadnerczy. W przypadku hiperaldosteronizmu wtórnego leczenie choroby podstawowej pozwala na znaczące zmniejszenie objawów podwyższonego poziomu aldosteronu.

Główne cele leczenia:

  • normalizacja ciśnienia tętniczego krwi
  • utrzymanie prawidłowego stężenia aldosteronu i potasu we krwi.

PORADY LEKARZA

 NALEŻY:

  • ograniczyć spożycie soli w diecie.

 NIE NALEŻY:

  • dopuszczać do nadmiernego wysiłku fizycznego.
Więcej z kategorii: Choroby układu hormonalnego