Ostra reakcja na stres jest bezpośrednią reakcją na traumatyczne wydarzenia. Zaliczana jest do przejściowych zaburzeń adaptacyjnych i nieprawidłowości w przystosowaniu się do nowej rzeczywistości po traumie fizycznej lub psychicznej. Objawy są dokuczliwe, ale dosyć szybko ustępują. W dużej mierze od reakcji osób w otoczeniu osoby dotkniętej traumą zależy, czy nie rozwinie się u niej PTSD.
Ostra reakcja na stres – objawy
Objawy mogą się pojawić w ciągu godziny od zadziałania stresora, należą do nich:
- trudności w oddychaniu, przyspieszone bicie serca,
- nudności i bóle głowy,
- niezrozumienie bodźców docierających z otoczenia,
- zaburzenia orientacji,
- niezdolność rozumienia bodźców, człowiek nie jest w stanie zrozumieć, co się do niego mówi,
- poczucie derealizacji, odcięcia się od rzeczywistości,
- nadmierny smutek,
- może pojawić się rozpacz i agresja słowna.
W przypadku wycofania ze stresującego otoczenia, wszystkie symptomy powinny ustąpić w ciągu kilku godzin, w przypadku gdy narażenie na sytuację stresogenną przedłuża się, objawy mogą się utrzymywać do 3 dni. Ostra reakcja na stres jest sytuacją naturalną, występuje jako odpowiedź na silny stres fizyczny lub psychiczny u osoby, która nie ma innych symptomów zaburzeń psychicznych. Jeśli symptomy nie ustąpią w ciągu miesiąca, może przekształcić się w PTSD, czyli zespół stresu pourazowego.
Ostra reakcja na stres – jak reagować?
Ostra reakcja na stres zazwyczaj ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Trzeba jednak pamiętać, aby zapewnić takiej osobie komfortowe warunki i być przy niej. Bardzo ważne jest wsparcie emocjonalne, ponieważ jest czynnikiem zapobiegającym rozwinięciu się PTSD. Należy pomóc w codziennych czynnościach i udzielić wsparcia na tyle, jak dalece dana osoba go potrzebuje. Nie należy dopytywać o szczegóły traumatycznego wydarzenia i powracać na siłę do minionej sytuacji. Umysł bezpośrednio po traumatycznym wydarzeniu dąży do autoregeneracji. Zapominanie i wypieranie zbyt trudnych emocji jest naturalnym i zrozumiałym stanem po traumatycznym wydarzeniu. Unikanie wypytywania nie oznacza, że nie należy rozmawiać, w miarę możliwości trzeba zaproponować rozmowę, ale także uszanować odmowę. Należy rozładować lęk, napięcie i pobudzenie oraz dążyć do wygaszenia objawów i osiągnięcia równowagi emocjonalnej.
Przebieg ostrej reakcji na stres zależy od indywidualnych cech osoby, wsparcia społecznego, umiejętności radzenia sobie ze stresem i odporności na frustrację. Doraźnie lekarz może przepisać leki uspokajające, ale jeśli objawy się utrzymują niezbędna jest pomoc psychologa z Radomia.
