Jak leczyć haluksy? Czy wkładki na haluksy działają? Kiedy operacja haluksa jest konieczna? Poznaj wszystkie metody leczenia haluksów. Sprawdź, kiedy można chodzić po operacji haluksa i jak długo trwa rehabilitacja.

Leczenie haluksów

Metody nieinwazyjne (zachowawcze)

W leczeniu zachowawczym palucha koślawego używa się wkładek do butów na haluksy, separatorów, żelowych osłonek na haluksy i specjalnych aparatów na haluksy. Produkt powinien zostać dobrany indywidualnie do potrzeb Chorego przez lekarza. Stosowanie nieodpowiednio dobranych ortez lub noszenie osłonek w sposób nieprawidłowy może wręcz nasilić objawy haluksów.

Haluks to deformacja, która postępuje. Zachowawcze metody leczenia palucha koślawego nie są w stanie cofnąć zmian, które już powstały. Są to środki, które mogą dać krótkofalową ulgę, ale nie wyleczą przyczyny dyskomfortu i bolesności. Mogą za to zapobiec pogłębianiu się deformacji lub ją spowolnić.

Zachowawcze metody leczenia haluksów (więcej o leczeniu haluksów pod adresem https://www.operacjestopy.pl/leczenie-haluksow):

  • separator na haluksy;
  • wkładki ortopedyczne na haluksy;
  • klin na haluksy;
  • buty na haluksy;
  • maść na haluksy;
  • krem na haluksy;
  • żel na haluksy;
  • plastry na haluksy;
  • szyny ortopedyczne na haluksy;
  • fizjoterapia (w tym ćwiczenia na haluksy);
  • fizykoterapia.

Metody inwazyjne (operacja haluksów)

Nawet najdroższe wkładki na haluksy czy ortezy nie wyleczą zmian typowych dla haluksów, które już się utrwaliły. Oczywiście warto z takich metod skorzystać, jeśli deformacja jest niewielka i nie powoduje dyskomfortu, ale nie można od nich oczekiwać wyleczenia. Zachowawcze metody leczenia haluksów przynoszą jedynie krótkotrwałe efekty – łagodzą objawy haluksów, ale ich nie leczą. Operacja haluksa to jedyna skuteczna metoda leczenia palucha koślawego (haluksa).

Współczesne metody operacji haluksa są mało inwazyjne. Pacjent nie jest przywiązany do łóżka na wiele tygodni – może poruszać się już na drugi dzień po operacji w specjalnym bucie. Co więcej, może, a często nawet powinien ćwiczyć. Jest to oczywiście zestaw ćwiczeń indywidualnie dobrany do chorego przez fizjoterapeutę. Celem rehabilitacji po operacji haluksa jest przywrócenie dawnej sprawności, mobilizacja blizny pooperacyjnej i rozciągnięcie przykurczonych tkanek. Dzięki temu, proces zdrowienia będzie szybszy i efekty pooperacyjne zostaną utrwalone w sposób prawidłowy.

Kiedy operacja haluksa jest konieczna?

Decyzję o sposobie leczenia palucha koślawego (haluksa) zawsze podejmuje lekarz, który bierze pod uwagę przede wszystkim dobro chorego. Ustalenie planu leczenia jest możliwe dopiero po przeprowadzeniu z Pacjentem wywiadu, przeprowadzeniu badania klinicznego i po zapoznaniu się z wynikami badań dodatkowych.

Niestety, Pacjenci często zgłaszają się do poradni dopiero wtedy, gdy haluks im doskwiera – powoduje dyskomfort i bolesność, które uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. W takich przypadkach zmiany są już zazwyczaj zaawansowane i utrwalone, dlatego zachowawcze metody leczenia są wówczas nieskuteczne i jedynym ratunkiem jest operacja haluksa.

Operacja haluksa – wskazania:

  • dyskomfort i bolesność w obrębie stawu śródstopno-palcowego podczas spoczynku lub podczas poruszania się;
  • obecność deformacji stopy typowej dla haluksów;
  • brak efektów leczniczych po zastosowaniu nieoperacyjnych metod leczenia haluksów.

Metody operacji haluksów

Skrócenie torebki stawowej po stronie przyśrodkowej

Polega na usunięciu nadmiaru torebki stawowej w okolicy głowy pierwszej kości śródstopia. To technika uzupełniająca, nie jest podstawową metodą leczenia palucha koślawego.

Osteotomia pierwszej kości śródstopia (osteotomia Scarf, Chevron)

Polega na nacięciu I kości śródstopia za pomocą piły w części proksymalnej, na wysokości jej trzonu lub w części dystalnej. Następnie lekarz dokonuje korekty położenia obu kostnych fragmentów i stabilizuje je za pomocą płytek, wkrętów lub drutów Kirschnera.

Osteotomia paliczka podstawnego palucha (osteotomia Akin)

Polega na wycięciu klinu w okolicy przyśrodkowej lub podgłowowej podstawy paliczka proksymalnego. Nacięcie paliczka pomaga naprostować pierwszy palec stopy. To technika wspomagająca, stosowana przy osteotomii pierwszej kości śródstopia.

Bunionektomia

Bunionectomia polega na usunięciu tkanki kostnej w obrębie przyśrodkowej głowy pierwszej kości śródstopia. To metoda wspomagająca, nie jest stosowana jako izolowana technika.

Usztywnienie stawu śródstopno-paliczkowego palucha

Metodę wykorzystuje się u Pacjentów, u których nie da się przywrócić prawidłowej funkcji stawu. Technika polega na usunięciu chrząstki stawowej i zespoleniu ze sobą paliczka i I kości śródstopia za pomocą specjalnych wkrętów, płytek lub drutów.

Usztywnienie stawu klinowato-śródstopnego palucha

Technika jest wykorzystywana u Pacjentów, u których występują zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe, które uniemożliwiają przywrócenie prawidłowej funkcji stawu. Usztywnienie polega na usunięciu chrząstki stawowej i korekcie lokalizacji obu kości tworzących staw za pomocą drutów, płytek lub wkrętów.

Techniki miniinwazyjne (MICA, PERC)

Techniki miniinwazyjne pozwalają na precyzyjne dokonanie korekty, przy jednocześnie niewielkiej ingerencji chirurgicznej. Lekarz przeprowadza operację za pomocą niewielkich narzędzi – pod kontrolą aparatu rentgenowskiego, który umieszczany nad miejscem dokonywanej korekcji haluksa pozwala kontrolować precyzję nacięć kości.

Zalecenia po operacji haluksa

Operowaną kończynę należy układać w pozycji przeciwobrzękowej. Nie oznacza to jednak, że Pacjent musi leżeć – wręcz przeciwnie – może się poruszać w specjalnym bucie, który powinien nosić przez kilka tygodni po operacji według zaleceń lekarza.

Każdy chory jest zabezpieczony przed bólem pooperacyjnym za pomocą indywidualnie dopasowanych leków przeciwbólowych, które działają także przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie.

Polecane artykuły